hocam merhabalar, Sizin bilgilerinize sıgınarak sizden psikolojik yardım diliyorum.Ben 28 yasında limanda çalışan bir bayanım.. 2010 yılında 1 senelik tedavi sonucu panik atağı atlattım (kalp çarpıntısı,mide bulantısı,ölüm korkusu vs) herşey geçti..geçen sene sürekli ağlama nöbetleri,cabuk sinirlenme,işyerimde yaşadığım streslerden ötürü tekrar doktrumla cymbalta 60mg sonra 30mg 1 sene kullanarak tedaviyi kestik...İlaçla inanılmaz düzelmiştim... şimdi ise sorunum kendimi beğenmiyorum özgüvenimi yitirdim özel bir sebebide yok..oysa çevremden herkes güzel oldugumu söylüyor.ayrıca erkek arkadasıma da gereksiz güvensizlik,kıskanclık ve çok sacma konulardan tartısma yaratıyorum,,geceleri içim sıkılıyor ağlamaya başlıyorum,yine çabuk geriliyorum sinirleniyorum..58 kilo bi insanım kilomu bile takıntı yapar oldum.mutsuz hissediyorum kendimi..evde ailemle bir problemim yok.sadece annem çok fazla müdahale ediyor kararlarıma onunla anlaşmazlığa düşüyorum.benim için öneriniz nedir doktor bey..bu yasadıklarım neden kaynaklanabilir?tekrardan tedaviyemi başlamam gerekiyor?kendimi çok yalnız hissediyorum çevremde sanki herkes mutlu birtek bende sanki bişiyler yolunda gitmiyor.iyi hissetmiyorum kendimi :( düşünceniz nedir ?
Merhaba Emel Hanım; Panik atak, depresyon, mutsuzluk vb. bütün yaşadıklarının aslında ruhsal yapında yer değiştiren bir döngü olduğunu, hastalığın kendisi değilde aslında birer sonuç olduğunu birer semptom olduğunu ifade etmeliyim. Bugüne kadar denemiş olduğun bütün tedavi girişimleri etkili olmakla birlikte sinekleri kovalamaya yetebilmişler ancak bataklığı kurutamamışlar. Önemli olan bu bataklığa yoğunlaşmak diye düşünmekteyim. Bu nedenle psikoterapi almanı ve psikoterapiden ciddi anlamda yarar göreceğine inanıyorum. Mutlu günler dilerim.