hayirli gunler

Sayin kubilay bey size hollandadan yaziyorum. 42 yasinda iki cocuk annesi 91 den beri yurt disinda yasayan biriyim. Benim sorum hic bir seyden tad alamamam. Esim benden 20 yas buyuk gorucu usulu evlendirildim. Evliligimde devamli mutsuzum.yurt disinda tekkim kimsem yok ailemdende. Arkadas cevrem esimin yasitlari onceden aldirmiyorum ama simdi bana cok koyuyor esim annemden bes yas kucuk. Yillardir oscarlik oyun cikardim ailem mutlu olsun diye gencligim yasli insanlarla gecti.su an yemeden icmeden hic bir seyden zevk almayan biriyim ayrilmaya kalktim olmadi . esim devamli yasliligimda bana bakacaksin ben gencligimi sana harcadim deyip duruyor. Bir problemde esim senelerdir horluyor mecburen uyku hapiyla uyuyorum gunduzde sarhos gibi geziyorum ayri odada yat dedigimde beni istemiyormusun diye bir suru konusma ardindan yine ayni durum burda kimseyle konusamiyorum kucuk bir yer hemen dedikodu oluyor bana biraz akil verin lutfen burda psikologa gittim hollandalilar kadar iyi konusmadigim icin esimle gittim bir sure sonra esim doktora gitmis gibi olduk benimle alakasiz oldu.horlama icin iki sene tedavi oldu ameliyat d ed iler onunda yan etkisi varmis genize her ictigi yedigi gidebilirmis korkudan yaptirmadi. Her seyi benden bekliyor. Kendimi tukenmis bitmis hissediyorum.