Hayatımın bir anlamı var mı olacak mi

Sema hanim bugün artık son bir çare ararken buldum sizi.kısaca özetleyeyim.ben babadan hiç sevgi gormemis bir çocuk olarak büyüdüm. Babam sessiz ama katı biriydi. Ona karşı asla konusmazdim.ilgisini çekmek için hep onun seçeceği tarza burunurdum ama yine sessizlikle karşılaşırdim. Annemse dağa agresif her sıkıntısını bize yansıtan sevgi göstermeyen hep sikayetlenen biriydi.bize Bagimliydi aynı zamanda.ergenlik çağım yönlendirmeler olmamasından dolayı aşırı boş geçti. Hedefim ideali olmayan asi rahat bir kızdım. Büyülü ailede büyümenin verdiği aşırı baskı ve elestirmede olunca hep kendimi göstermek isteyen bir tip tim . Anneme kızgın babama suskun akrabalara iyi aile kızı. Okudum ama istemediğim bir mesleğinin olmayacağı bir dalı bitirdim ve eşimle tanıştım. Hep onun beklentilerini karşılamak ve susmak la geçti yıllarım.kiskanclik kisitlamalar vs.benim bir hayatım görüşüm yok . Ve cocugum oldu . 3 buçuk yaşında hala yapisik dolaşıyoruz tıpkı benim küçükken anneme yapismamn gibi.suan ona baglanamiyorum.sürekli bunaliyorum. Hayattan ne istiyorum bilmiyorum. Günüm bomboş anlamsız tlf elimde geçiyor. Kızıma ofkeleniyorum. Eşimle bağ kuramiyorum. Kendim için hiçbir şey yapamıyorum. Ben Kimim ne isterim ne beceririm.mutluluk ne allah la bağ nasıl kurulur . Insanin nasıl hedefi olur nasıl mutlu uyanır m hergünum sıkıntı umutsuzluk mutsuzluk içinde . Son noktaya geldim.bunun bir çaresi varmıdır. Psikiyatri ilaç verdi ama hic etki etmedi. Size gelmek istiyorum ama korkuyorum benden ne çıkacak kimim ben aslında ne isterim yalan li yaşadıklarim . Bana bir yol gösterın lütfen lütfen . Küçük bir çocuk gibi yeniden büyümek lazım sanki ve öyle zor geliyor ki. Herkes yaşarken ben sadece izliyorum ....