Merhaba.. Ben 6 aylık hamileyim.. Hamileliğim çok rahat geçti şimdiye kadar. Yeni yeni bebeğimin vuruşlarını hissetmeye başladım. Bebeğimi çok seviyorum. Onunla bişeyler yapacağımı düşünmek huzur veriyor bana. Ama bi yandan da onu istemediğimi düşünüyorum. O doğunca napcam tek başıma diye düşünüyorum. 19 yaşındayım kaçarak evlendim. Sadece eşim ve ben varız. Kimsem yok. O doğumhane de tek başıma naparm diye kafayı yiyorum. Eşimden de gitgide soğuyorum. Her hareketi her aldığı nefes batıyor bana. Ölmek istiyorum ama bebeğime nolur bana nolur diye korkuyorum. Delirmek üzereyim artık. Ailemide çok özledim. Herkesi herseyi ardımda bıraktım. Düğünüm olmadı gelinlik giyemedim. Icimi yakıyor bazen hatırlaynca. Bişey boğazımı sıkıyor sanki. Boğuyor beni. Kendimi dışarı atasım geliyor. Çok daralıyorum. Hep ağlamak istiyorum. Eşim de bu durumdan çok sıkılmış durumda. O da sinirleniyor. Sonra Özür diliyor. Ama ben çok kırılıyorum. Hep benimle ilgilensin. Hep yanımda olsun istiyorum. Çok yalnız hissediyorum. Son zamanlarda kimseyle konuşmak istemiyorum. Kendi kendimi yiyip bitiriyorum böyle. Napcam bilmiyorum. Kadın Doğum doktorum bu asabi halin bebeğine zarar verir dedi. Psikologla konuşmalsn dedi. Lütfen bi akıl verin. Dayanamıyorum artk. Bu halimden bıktım usandım
Merhaba Zehra Hanım. Öncelikle yaşadıklarınızdan dolayı böyle düşünüp hissediyor olabilirsiniz önemli olan bunlara çözüm yolları bulabilmek. İsterseniz randevu vereyim ve o şekilde görüşelim. Terapinin olumlu etkisi mutlaka olacaktır. Tel: *** *** ** 22