Efendim merhaba. 25 yaşındayım ist'da babanemle yaşıyorum. 6 yıllık bir
Efendim merhaba. 25 yaşındayım ist'da babanemle yaşıyorum. 6 yıllık bir ilişkim var. 90 dk mesafedeyiz, kendisi kocaelinde. Adı Elif. Hayallerimiz vardı. Evlenip 3'ümüz otururuz diyorduk taa ki 2 yıl önce annesinin trafik kazasında komple felç kalmasına kadar. O tarihten sonra kızın 1 yılı hastanelerde geçti. Bende destek olabildiğim kadar oldum. Daha sonrada evde annesiyle oturmaktan bunaldı ve bir bakıcı tutuldu. Kendisi de bir işe girdi. Akşam işten gelince bakıcı gidiyor ve anneye bakmaya devam. Bir ablası var, evli çocuklu pek ilgilenemiyor. Babası desen uyuşuk, pasif bir adam. Bende o sıra askere gittim ayrı kaldık geldim derken artık işi, annesi, ve ev işlerinden çıkamıyor görüşemiyoruz, sigaraya başlamış! Evlilik mevlilik yapamayacağını, beni ve hiçbişeyi istemediğini söylüyor ve bana bomboş bakıyor! Bende 2 gündür aramıyorum. Ama çok seviyorum ve herşeyiyle kabullenmeye razıyım! Mühendisim, iş arıyorum. Onu nasıl geri kazanabilirim ve nerden başlamalıyım bilmiyorum. Çaresizim!
Ayberk Bey merhaba, Öncelikle yanıt vermekte geciktiğim için özür dilerim. Sorunuzu, sizin verdiğiniz bilgilerle sınırlı olarak yanıtlamaya çalışacağım. Anlaşıldığı kadarıyla arkadaşınızın yaşamında ciddi sıkıntılar var. Yani üstlendiği sorumluluklar oldukça ciddi. Bu dönemde onunla empati kurmaya, anlamaya çalışmak ve kişisel beklentileri (yani evlenme düşüncesi gibi) biraz ertelemek, yakınlığınızı ve sevginizi hissetmesini sağlamak yararlı olabilir. Bu arada sizin de sevginize, ilginize karşılık beklediğinizi, bu kadar emek verdikten sonra iş arıyor durumunda olmanızın sıkıntısını duyduğunuzu, sevdiğiniz kişiyle birlikte olmak istediğinizi, özellikle onun tarafından anlaşılmaya gereksinim duyduğunuzu hissetmemek mümkün değil. Ancak daha önce de yazdığım gibi bu beklentilerinizi biraz ertelemeniz yararlı olacaktır. Bu arada her ikinizin de birlikte ya da ayrı ayrı profesyonel bir yardım almanızı öneririm. Kolaylıklar diliyorum.. Esen kalın.
