Dismorfofobi

Aynaya bakıp bakıp çirkin olduğumu GÖRÜYORUM. Anneme ve arkadaşlarıma sürekli soruyorum yüzüm normal mi diye ama arkadaşlarıma çok fazla sormuyorum çünkü benim takıntı yaptığımı düşünüp dalga geçmesinler diye. Annem sürekli yüzümü normal olduğunu söylüyor ama aynaya her baktığımda o kırmızı çirkin sivilcelerini görüyorum ve her gördüğümde ağlayasım geliyor insanların beni asla görmesini istemiyorum. Yani sadece ağlayasım gelmiyor oturup sürekli ağlayabilirim yani yüzüm yüzümden.Annem derslerim yüzünden gerilip yüzümü bahane edip ağladığımı düşünüyor ama ben derslerimi bahane etmiyorum. Yüzüm çok çirkin yani ne yapayım? Yani okulda aynaya bakmaya çok korkuyorum. Çünkü aynaya baktığımda insanlardan kendimi soyutlamaya başlıyorum. İnsanların yüzümü görmesini istemiyorum saçlarımla fondotenle pudralarla elimde her ne varsa yada duruşumla yüzünü örtmek istiyorum sürekli kafamı eğip yürümek istemiyorum yani sorun bende mi anlayamıyorum. Sorun nerede?