dışarıda bambaşka bir insanım.!

Hocam iyi günler iyi çalışmalar dilerim öncelikle 24 yaşında İzmir'de yüksek lisans yapan erkek bir üniversite öğrencisiyim. Konuyu anlatmam gerekirse 3 yıldan bu zamana psikolojik anlamda çok iyi değilim. Çoğu psikolojik problemimin üstesinden geldiğime inanıyorum, çoğunu halt ettim. Ancak yaşadığım bu psikolojik problemler sırasında ruhsal durumum yüzünden pek evden dışarı çıkamıyordum. Şimdi anlıyorum ki evden dışarı az çıkmak beni anlamadan eve hapsetmiş. Önceleri seyahati, gezmeleri ve arkadaşlarla bir yerlerde oturup bir şeyler içip iki laf etmeyi çok severdim, şimdi ise bunları yapamadığımı görüyorum, halbuki bunları yapabilecek boş zamanım da bir hayli var. Evden dışarı çıktığımda hastaymışım gibi hissediyorum elim ayağım güçsüzleşiyor, ter de cabası... Mesela bundan bir hafta önce arkadaşlar dışarı çıkmaya karar vermişler ve bana da haber verdiler. Ancak aklıma gelen tek şey evden çıktığımda kendimi çok kötü hissedeceğim çünkü aklımda olan şey evden dışarıda mutsuzum ne var ki sanki orada gidip te ne yapacağım kendimi yine kötü hissedeceğim başım dönecek tuvaletim gelecek ve arkadaşlarımla konuşurken zorluk çekeceğim onlara bakmak ta dahi güçlük çekeceğim. Ortam çok güzel muhabbet almış gidiyor başını ama ben mutsuzluktan kırılıyorum. Aklımda tek bir soru 'bir zamanlar ben insanlarla çok iyi iletişim kurardım, güldürür ve gülerdim de, peki ben niye böyleyim, niye dışarı da mutsuzum? Ardından herkes muhabbet ederken ben kalkacağım eve gideceğimi iyi hissetmediği söyledim muhabbet çok iyi giderken ve hepsi şaşırdı.Bir şeyimin olmadığını söyledim ve 5-10 dakika sonra kalktık, eve geldim. Ne olsun istersiniz aslan gibiyim.! Hiç bir şeyin olmadığına inanıyorum ancak ne zaman dışarı çıksam bambaşka biri oluyorum. Bu durum da hak verirsiniz ki beni çok fazla etkiliyor, hayatımı kısıtlıyor. Ben bu kısıtı kaldırmak istiyorum, size bunun için danışmak istedim. Benim sorunum nedir doktor bey, ne yapmalıyım, neleri yapmamalıyım?