merhaba hocam ben 6senelik evliyim çocuğumuzun olmayışı beni çok yıprattı denemediğimiz hiç bir ilaç yapmadığımız hiç bir tedavi kalmadı.herşeyi denememize rağmen hiçbir sonuç alamadık.bu zor ve güç bi yolda eşimden başka hiç kimse yanımda olmadı. kendi ailem bile ne zaman nereye gitsem herkes çocuk soruyor.bende bu yüzden hiçbiryere gitmiyorum.hiç kimseyle görüşmüyorum yani kendimi eve hapsettim.çok yalnızım çaresiz ve yorgunum.artık hamile olanları kıskanmaya başladım.biliyorum bu yaptığım haksızlık. kimin çocuğu olsa yada olduğunu duysam canım acıyor ne yapıcamı bilmiyorum çok mutsuzum çok dua ediyorum çocuğumuz olsun diye ama olmuyor işte.çocuk konusunda bütün kapılar kapatılmış gibi artık olmayan çocuğumun hayalini bile kuramıyorum çünkü umudum yorgun kendimi çok yorulmuş hissediyorum.oyalanmak için birşeyler yapıyorum ama artık hiç birşey beni oyalamıyor hayata küsmüş gibiyim sanki. insan olmayan çocuğunu özlermi hocam ben özlüyorum hemde çok.ben artık mutlu olmak yalnızlıktan kurtulmak istiyorum.ferahlamak bu sorunlardan kurtulmak istiyorum mutsuz olmaktan yalnızlıktan çok sıkıldım bunu ben tek başıma yapamayacağımı anladım ve bu yüzden sizden gelecek küçük bi söz belki beni mutlu edecek bilmiyorum işte kendimi anlamıyorum. cevabınızı beklicem hocam şimdiden teşekkürlerimi sunarım.
Merhaba Sevgili Anne adayı, Hayattakini herşeyini yitirsen bile umudunu sakın yitirme.. Gün gelir bugünleri de ararsın ya da gün gelir boşuna kendimi üzmüşüm, zorlanmışım diye görürsün geçmişe baktığında...Daha çok gençsin ve anne olmak için daha önünde uzun yıllar var... Hemen küsme hayata öyle... Hayatta herşey kontrolümüzde değildir... Aslında çoğunlukla kontrolümüzde gibi hissederiz ve bu bizi güçlü kılar. Asıl güç esasen tezattır ki ; güçsüzlüğümüzü anladığımız noktada başlar... Asıl güç korkuda, asıl güç acizliktedir. Tabi bu güçsüzlüğün ardında gerçek güç sahibini bulduğumuzda duyduğumuz huzur, sakinlik ve yaşama dair enerji de o zaman varolacaktır... Birazcık kontrolün başkalarında olmasına da izin ver... Eşinle, arkadaşlarınla veya diğer insanlarla iletişiminde biraz geride durarak belirsizliğe tahammül edebilme ve kontrolü bırakabilme duygularınla başedebilirsin. Umarım bu karışık yazdıklarım sana biraz olsun yol göstermeye yeter... İnşallah en kısa zamanda bu güzel duyguyu yaşarsın ... Ve o zaman bana da haber verirsin... Sevgilerimle...