Merhaba Manolya hanim.Simdiye kadar sorularima verdiyiniz yanitlar icin tesekkur ederim.Simdide cok buyuk bir sikintinin icindeyim.Esimle tam 1 yidan fazladir ayri kalmamizin ardindan 3 gun sonra resmi bosanmamiz gerceklesecek.Beni aldatmisti ve bu sure icerisinde icimdeki ofkeden yada neden bilmiyorum is yerindeki arkadasimla yakinlastim.Hic beni yalniz birakmiyordu,birlikte vakit geciriyorduk ve o bana asik oldu.Uzerime cok dusunce sanirim benide etkiledi ama saglam dusuncem olmadigi icin ona umut verdim.Benimle evlenmek istiyor,uzerime titriyor,herseyden cok sevdigini soyluyor gosteriyor.Onceki esimin tamamen aksi desem dogru olur.Ama durum su ki,ben sevemiyorum onu.Hala aklim kalbim onceki esimde.Sevemiyorum onu,belki baskasinida sevemeyecem.Oyle umutlandi ki,kac kez gitgeller yasadim oda yiprandi,simdi birseyde diyemiyorum o cocuga...herkese yazik olacak.Cok zor durumdayim,kapana kisildim,cok mutsuzum.Seven bir kadin olarak askin ne oldugunu biliyorum ve asik olmadigim birisiylede yapamayacagim,olurum daha iyi :( Cunku asksiz yapamam ki ben.Siz durumumu nasil degerlendirirsiniz,bana bir tavsiyeniz olursa cok sevinirim.Belki ben dogru dusunemiyorum suanda?Tek birseyi biliyorum,asiri derecede mutsuzum.Onceden tesekkurler.
inci hanım, bence psikolojik destek alın. bu durumu terapistle birlikte degerlendirin. sevgiler