Merhabalar. 5 aydır askerdeyim 2 aydır takıntı sorunlarım var. Bunlardan en büyüğü ve beni en cok rahatsız edeni kız arkadasımın geçmişiyle ilgili aklıma saplanan seyler. Bunlar büyütülecek seyler olmamasına ragmen 2 ay önce bi anda nöbet esnasında aklıma saplandı ve artık büyük seylermiş gibi gelmeye basladı bana. Kız arkadasımın gecmişte bi kişiyle konusmus olması fikrine tahammül edemiyorum. Neden konustun diyorum öylesine bir şeydi diyor, ama elini tutmussun diyorum tutmadım diyor, ama yanında gülmüşsün diyorum. Hep en detayına inip takıcak bir şeyler buluyrm. Sürekli o konuyu düşünüp ağlamak kız arkadasıma hesap sormak istiyorum. Bununla birlikte inançlarım zayıflamış gibi geliyor artık. İnançlı bir insan olmama ragmen dua etmek istemiyorum. Aklımda kötü görüntüler canlanıyor, sevdiklerimin öldükleri fkri saplanıyor kimi zaman aklıma. Askerlik bitsin yeter ki annem ölsün gibi cümleler kuruyorum istemsizce sonra günlerce onu düşünüp kendimi yiyorum. Cinsellikle ilgili konularda da elimde olmadan sapkın düşünceler giriyor beynime. sevgilimi baskalarıyla düşünüyorum mesela. Annemi öptüğümde acaba tahrik oldum mu diye bi düşünce giriyo aklıma. Kendimi cok suçlu hissediyorum. Sanki aklımın içinde birisi var ve benim canımı yakıcak seyler söylüyor. Sürekli ellerimi yıkama ihtiyacı hissediyorum ayrıca. Bazen kendimi öldürmek bile geliyor aklıma engel olamıyorum aklımdaki kötü düşüncelere diye. Su an misol ve rixper kullanıyorum 1 aydır. Askerde oldugum için psikologa gitme sansım yok. Burda rahat olabilmem için bana ne önerirsiniz? kız arkadasımla ilgili konunun üstüne gidip ondan sürekli bu knunun takılmayack bir konu oldugunu duymam beni rahatlatır mı? Yardımcı olursanız cok sevinirm. Şimdiden cok tesekkür ederim...
Merhaba, Yaşadığın bu durum çok yaygın olarak birçok kişide vardır. OKB gibi görünüyor ancak yaşını da hesaba kattığımızda psikotik özelliklerde görünüyor. Tahmin ettiğim kadarıyla psikiyatristin de aynı şekilde düşünüyor. Öncelikle yaşadığın tüm bu deneyimler zihninin seni aldatması. Her ne kadar tamamıyla inandırıcı gibi görünse de bu durum sende huzurluk, utanç, kaygı gibi duygulanımlar yaşatabilir. İlaçların etkisi iki aydan sonra çok daha iyi gösterecektir. Fakat bir etkinin olmadığını görürsen muhakkak doktoruna bildir ve doz arttırımına veya ilaç değişikliğine gidin. Psikologa gidemesen de gerek partnerine gerekse takıntı nesnesi olan kişilere karşı kendinin farkında olarak yaklaş. Konunun üstüne gitmen sana bir şey kazandırmayacağı gibi OKB normalitesinde sürekli aldığın her cevapta daha da paranoid ve yıkıcı düşünceler ve sorulara gebe bırakırsın kendini. Ayrıca duygusal anlamda yoğun hisler yaşadığın kişiler veya partnerinin geçmişte yaptıkları bir özerk birey olarak kendilerini ilgilendirmektedir. Öncelikle bu söylediklerimin farkında ol ve meşgul etmeye çalış kendini. Aklına gelen düşüncelerin nasıl duygular oluşturduğunu ve buna göre de nasıl davranışlar sergilediğini gözlemle. Eğer sende sıkıntı yaratan bir durum varsa bu tamamıyla düşünce ve inançlarından kaynaklanıyordur. Bu yüzden düşüncelerinin makul olmadığını ve sana zarar verdiğini gör ve düşünceyle mücadele etmeden zihninden akıp gitmesine izin ver. Düşünceyi sorgulamaya başladığın anda kapılıp gitme çok yaygındır. Ama bunu yapamıyor olursan muhakkak psikiyatriste bunu bildir. Geçmiş olsun ve hayırlı tezkereler dilerim.