Merhaba Hocam benim sorunum bütün insanları sebepsiz yere kıskanmam istemedigim halde sürekli aklıma kıskançlık geliyor artık düsüncelerden cıktı duygularım bu sekilde olmaya basladı artık kimseyle görüsemez oldum göz teması kuramaz oldum herkese karsı nefret var icim de sanki herkes sevgilimi çalmıs gibi birine iyi bir şeyimi anlatırken gözünün icine bakamiyorum kıskanıp morali bozulcakmıs gibi geliyor ne bilim kimseyle görüsmek istemiyorum cok mutsuzum canım yaniyor ben böyle bir insan degildim ve olamam da nolur yardım edin çok çaresiz durumdayım intihar etmeyi bile düsünüyorum artık bu sorunlardan kurtulamicam diye ne yapmam lazım asırı kafaya takiyorum elim de olan bir sey degil düzeltmek istiyorum mücadele ediyorum ama acı cekiyorm cok yoruldum kendimi cok üzgün hissediyorum üni kazandım baska sehire gidicem ama cok korkuyorum ordada bu sorunlar devam ederde kimseyle anlasamazsam yalnızlıga sürüklenirsem ve kendime zarar verirsem diye inanın kimsenin beni sevmesine izin vermez oldum melek gibi bir insanken nasıl bu hale geldim bilmiyorm yardım edin ben nasıl düzelebilirim.
verdiğiniz kısa bilgilere bakarak, sizi tanımadan net sözler kullanmak mümkün değil ancak kısaca şunları yazabilirim: suyun kenarına gelip de su çok soğuktur, üşürüm, giremem vb demek yerine suyun içine girmek gerekir. Siz de arkadaş olsun veya olmasın insanların içine sıkça girmeye gayret edin. bir çok insanla konuşmaya çalışın. mesela spor salonuna gidin. spor yapın, sanatsal-kültürel etkinliklere, kurslara, gruplara vb katılın. Özgüven arttırıcı, kendinizi iyi hissettirecek çalışmalar yapın. Bir uzman eşliğinde Psikoterapi olun. sevgilerimle