Artik bunlara katlanamiyorum

Merhaba dr hnm. Yasim 23. 13'umden beri sosyal fobim var. Orta 2'ye kadar kendi istegiyle sahnede, gosterilerde yer alan, parmagi hep havada, tahtada sunum yapabilen, arkadas edinebilen, teneffuste sinifta durmayan bir cocukken orta 2'deyken yeni okulumda akran zorbaliklari yasadim, derste soru sorulunca nefesi kesilen, kizaran, titreyen, sesi cikmayan, gun boyunca hic ayaga kalkmayan, kimseyle konusmayan, icinden gelenleri disa vuramayan, lafa katilmak istese de aklina gelen laflari sarf edemeyen biri oldum. Okulda yasadiklarimi ruyamda gorup geceleri altima kacirir oldum. Hep kabugunu zor kiran biriydim yeni ortamlarda ama zamanla gecerdi, 13 yasimdan beri hic gecmemeye, kabuk kirilmamaya basladi. Hep bunun bir gun gececegi inanciyla yasadim. Ama okula gittim, sehir degistirdim, dra gittim, kurslara gittim, ise gittim, 23 oldum, duzelmedi...10 yildir arkadasim yok. Annemden baska kendim olabildigim kimse yok. Uzun suredir aklimda kara dusunceler var yasamaya devam etmek istiyor muyum diye, hep yalniz ve gorunmez olmak cok zor. Boyle oldugum icin yeni tanistiklarim zeka geriligim oldugunu sanip oyle muamele ediyor. Yolda eski bir tanidigimla karsilasip konustugumu goren patron yabancilarla konusmamami soyluyor. İleri derece muhasebe ve photoshop bildigim halde pc is yerinde bilgisayarla ugrasirken hangi tusla buyuk-kucuk harfle yazacagima kadar gostermeye kalkiyorlar, 3 rakami aklimda tutabildigimi gorunce sasiriyor, markette benim kasaya oturtulmama hayret ediyor, cocugu otobuste tacize ugradigi icin ortaligi ayaga kaldiran birinden bahsederken, bana olsa bir adamin bir cocuga dokunmasinin yanlis oldugunu falan nereden bilecegimi, ben olsam gayet normal diyip devam ettirtecegimi soyluyorlar. Davranislarimdaki bozukluk ve iletisim problemleri yuzunden disariya olmadigim biri gorunuyorum. Insanlar bana boyle davrandikca agresiflesiyorum, sessiz birinden tepki gormek insanin agrina gittigi icin benden uzaklasiyorlarlar. Sevilmiyorum. caresiz hissediyorum.