acil okurmusunuz...

evleneli henüz 1 yıl olmadı..benim sigaraya karşı aırı bir hassasiyetim var..eşim biz nişanlanana kadar bahetmedi meğer sigara kullanıyormuş...nişanlandığımız sıralar ben öğrendim bi vesileyle..bırakacağına söz verdi yoksa evlenmeyiz dedim..bırakmamış yine sonraları ben bi şekilde öğrendim..ama o esnada içmiyorum diye yalan da söylemiş olduğu için yıkıldım...çünkü çok güveniyordum..sonra yine söz verdi ama kırılgı güven duygusu bir kere..üstünü örtsem de içimde hep taşıdım..nikahımızın kıyılmasına 1 gün kala öğrendim ki bırakmamış..nikahı hemen iptal ettim..ağladı anlattı..çok büyük bir söz verdi..peki dedim seviyordum çünkü..ama içim ne kadar acıdı anlatamam...evlendik ama ben artık takıntılı hale gelmiştim..sanki bir yerden sigara bulacağım yada çakmak...öyle bir hal...bir gün öyle de oldu...konuştum itiraf etti...şimdi ise büyük bir yıkım içindeyim..bana dokunmasını yüzüme bakmasını bile istemiyorum...çok yıkıldım...güvenim kalmadı...o ise bununla güven ölçmeme şaşırıyor...yani sanki hiç pişmanlık duymuyor gibi..ayrılmak gibi şeyler geçiyor aklımdan..ama gönlüm arafta kaldı...zor durumdayım...böyle devam edersem de ona olan tavrım eskisi gibi olmayacak biliyorum...kabul edersem ben hep acı çekeceğim...ne yapmalıyım...