Şefkat kelimesini düşündüğünde pek çok kişinin aklına eşi, çocuğu, ailesi, arkadaşları, sevdikleri gelir. Peki kendimiz?
Sevdiğimiz kişilere şefkat göstermek kolayken, kendimize şefkat göstermeyi ne kadar başarabiliyoruz? Ya da kendimize şefkat göstermemiz gerektiğinin ne kadar farkındayız?
Çevremizdekilere kolayca şefkat gösterebilirken, kendi ihtiyacımızın da hep çevremizdeki kişiler tarafından karşılanmasını bekliyoruz. Ve birileri beklentimizi karşılamadığında hissedilen hayal kırıklığı çoğu zaman yıkıcı etkilere sahip olabiliyor.
Üzücü bir olay yaşayan sevdiğiniz bir kişiye nasıl yaklaştığınız ile üzücü bir olay yaşadığınızda kendinize nasıl yaklaştığınızı karşılaştırın. Sevdiğiniz, değer verdiğiniz kişinin hak ettiği her şeyi kendiniz de hak ediyorsunuz ve kendinize yapacağınız en büyük iyiliklerden birisi ihtiyacınız olan bu ‘şefkati’ kendi kendinize göstermeniz.
‘Öz –şefkat’ kişinin kendisi ile dost olma becerisi, kendisine de sevdiği birine davrandığı şekilde davranmasıdır. Aslında temeli kişinin kendisini sevmesine, kendisine değer vermesine, kendisini anlamasına ve ihtiyaçlarını fark edebilmesine dayanmaktadır.
Öz- şefkat, kişinin kendisine acıması değildir. Hissettiğimiz duyguyu kabul ederek, kendimize merhametle yaklaşmamız, var olan duyguya izin vermemiz, kendimize destek olmamıza ve güçlenmemize yardımcı olacaktır.
Öz- şefkat, hataları görmezden gelmek değildir. Ancak kendimizi suçlayarak ya da yargılayarak iyiye gidemeyeceğimizi anlamamız, kendimize kabul göstermeyi, kendimizi desteklemeyi öğrenmemiz bize her zaman daha iyiye gitme fırsatı sunacaktır.
Öz- şefkat bencillik değildir. Aksine öz-şefkat gösterebilen, kendi ihtiyaçlarını karşılayabilen bir kişi, çevresindeki insanlarla ilişkilerinde de daha ilgili, kabul edici ve destekleyici olabilmektedir.
Hayatı boyunca bütün insanlar iyi ve kötü pek çok olay yaşar. Her insanın hayat yolculuğu kendine özeldir ve güzellikler, fırsatlar kadar engeller ve zorlukları da içinde barındırır. Yaşadığımız bütün olayları bizleri zenginleştiren, büyüten, gelişmemizi ve öğrenmemizi sağlayan basamaklar olarak görmeliyiz. Hayatta sağlıklı ilerleyebilmenin yollarından biri de öz-şefkattir.
“Kendinizle ilgili beklentilerinizi gerçekleştirebilseniz ya da yetersiz kalsanız da tıpkı iyi bir dost gibi kendinize karşı şefkatle ve sempatiyle yaklaşabiliyor olmalısınız.”
