Kalp Yetersizliği, kanın vücuttaki organlara ihtiyaç duydukları yeterli kanı gönderemediği bir klinik tablodur. Neticede yeterince kanlanamayan organ fonksiyonlarında yetersizlik ve işlev kaybı ile yaşam kalitesi azalmakta,hatta ölümle sonuçlanmaktadır. Kalp Yetersizliği çok geniş bir kitleyi etkileyen toplumsal bir sorun ve hastalık olup, bugün için Avrupa ülkelerinde 15 milyon, Amerika Birleşik Devletleri’nde 6 milyon, ülkemizde ise 2 milyon kalp yetersizliği hastası bulunmaktadır. Bu rakamın önümüzdeki 10 yıl içinde en az 2-3 kat artacağı öngörülmektedir. Beş yıl boyunca takip edilen bir Kalp Yetersizliği hastasının bu süre zarfında en az bir kez hastaneye yatma oranı %83 iken, birden fazla yatış ihtimali %67’dir. Hastaneden taburcu olduktan sonra %20 hasta 30 gün içinde, %50 hasta 6 ay içinde tekrar hastaneye yatmak zorunda kalmaktadır.
Kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatırılan hastaların seyirleri de kötüdür. Güncel kayıt çalışmasında hastaneye yatış gereksinimi olan Kalp Yetersizliği hastalarında ölüm oranı %17.4’tür. Aşikar Kalp Yetersizliği’nde sağkalımın günümüzde modern tedavi olanaklarına karşın bazı kanserler kadar (örneğin 5 yıllık sağkalım barsak kanserinde yaklaşık %16) , hatta bazılarından daha kötü (örneğin 5 yıllık sağkalım meme kanserinde yaklaşık %87, prostat kanserinde yaklaşık %85) olduğu bilinmektedir.
