Davranış, bireyin dişarıdaki insanlar tarafından doğrudan doğruya gözlemlenebilecek eylemleridir.Uyum ise bireyin sahip olunan özellikleriyle benliği ve çevresi arasında dengeli ilişki kurması ve sürdürmesidir.
Çocukların belirli konularda çatışma yaşadıklarında birtakım uyumsuz davranış tablolarının açığa çıkması kaçınılmazdır.
Kişilik, çatışma çözme becerileriyle gelişen bir olgudur. Çocuk gelişiminde yetenek ve becerilerin kazanılması kadar sorun çözme becerisinin de kazanılması gelişim seyrinin bir parçasıdır.
Aşırı koruyucu yaklaşımlar,çocuğun ebeveyn korumasından çıkarak bağımsız hareket etme becerisini engeller. Okul öncesi grubunda karşılaşılan sorunlar olağan ve geçicidir.Yanlış anne ve baba tutumları davranışın kemikleşmesi ve duygusal düzeyde bozulmalara yol açabilir.Destekleyici ebeveyn modeli ;i deal ebeveyn tutumu olarak gösterilmektedir.
Bu tutum dışında kalan çocuklar etraflarına şüpheyle bakar.Karmaşa yaşar ve uyum sorunları geliştirerek sinirlilik, kavgacılık, hırçınlık, geçimsizlik gibi olumsuz davranışlar geliştiriler. Psikososyal unsurlar kadar organik kökenli problemlerde (beyin incinmeleri, sakatlıklar, anomaliler, süreğen rahatsızlıklar…) çocukta uyumsuzluk belirtilerini arttıran etkenlerdir.
ÇOCUĞUN DAVRANIŞINI BOZUKLUK OLARAK TANIMLAMAK İÇİN NELER KRİTER ALINMALIDIR?
1.YAŞA UYGUNLUK
Her dönemin kendine özgü özellikleri vardır.Bu özellikleri ve çocuğa etkilerini iyi tanıyıp gözlemlemek gerekir.Örneğin çocuk 2 yaşta bireyselleşmeye başlar. Bu sebeple paylaşımda zorlanabilir.3-5 yaş çocuğunun hayal gücü sınırsızdır.Yalana benzeyen ,hayal gücü sınırlarını zorlayan öyküler anlatabilir.Ancak bu anlatımlar ergenlik dönemine dek sürüyorsa ciddi problemler teşkil edebilir.
2.YOĞUNLUK
Davranışın sıklığı ikinci ölçüttür.4-5 yaş civarında sık öfkelenme olağan bir durumken ,başka çocuklara zarar verme davranış bozukluğuna girer.
3.SÜREKLİLİK
Belirli davranış türünü ısrarlı devam ettirmedir.
4.CİNSEL ROL BEKLENTİLERİ
Erkek ve kız davranışları arasında oluşan gelişim farklılıkları (erkeklerde geç konuşma daha sık rastlanır vb cinsel kimliğin yarattığı farklılıklar da dikkate alınmalıdır.
UYUM VE DAVRANIŞ SORUNLARI
-Tırnak yeme
-Zorbalık
-Otoriteye Başkaldırma
-Gerilim
-Çalma Davranışı
-Okul Devamsızlığı
-Aşırı Utangaç,Korkak,Endişeli ve Şüpheci tavırlar sergileme vb şekillerde gözlemlenmektedir.
DAVRANIŞ BOZUKLUKLARININ NEDENLERİ
1-Dikkati Çekmek: Çocuğa yeteri kadar vakit ayrılmadığında çocukta çevre ilgisini toplamak adına uyumsuz davranışlar gelişebilir.
2-İntikam Alma İsteği: Dayak yiyen,örselenen(travmatize olan) çocuk,anne babaya karşı gelen davranışlarda bulunabilir; çünkü aileden intikam almak ister.
UYUM BOZUKLUĞU VE NORMAL DAVRANIŞI AYIRMAK
Ebeveynler için bu ayrımı yapmak zordur.Fakat belirli noktalarla ilgili yapılan gözlemler çıkarım yapmada fayda sağlamaktadır.Örneğin ;Alt ıslatma davranışında 1,5 yaşında ve tuvalet eğitimi almış bir çocuğun sonraki 1,1,5 yıl alta kaçırması normaldir.
Kas kontrolü bu çağda sağlanmaya başlamaktadır.Fakat 3,5-4 yaşından sonra bu sorun devam ediyorsa uyum bozukluğudur.Çünkü artık bu adaptasyon sürecini aşmıştır.Yanlış tutumlar sorunun tırmanarak artmasına sebep olabilir.Aslında çocukların büyük bir çoğunluğu bu davranışları” Beni Dinle “mesajını vermek için yaparlar.
DAVRANIŞ BOZUKLUĞU OLAN ÇOCUKLARLA OLUMLU İLİŞKİ NASIL KURULUR?
1-Karşılıklı Saygı
2-Çocuğa Kaliteli Zaman Ayırmak
3-Cesaretlendirmek
4-Sevgiyi Anlatmak
5-Çocuğa karşı sakin olmak ve etiketlememek.
KAYNAKÇA:
Prof.Dr. Haluk Yavuzer ….Çocuk Eğitimi El Kitabı
Ercan Özyel ……………. Çocukta Davranış Bozuklukları
