Yaşamımızdaki herhangi bir sorumluluk ve sahiplenme yanılgısı bir sınırlar sorunudur. Tıpkı arazi sahiplerinin arazinin çevresine fiziksel mülkiyet çizgileri çekmeleri gibi bizim de yaşamımızda neyin bizim sorumluluğumuzda olduğunu neyin olmadığını ayırt etmemize yardımcı olacak zihinsel, fiziksel, duygusal ve ruhsal sınırlar belirlememiz hayattan doyum almak için gereklidir.Hepimizin yaşadığı en ciddi sorunlardan biridir sınırlar.Kendini adamış kurtarıcı insanların çoğu zaman kafaları sınırlar konusunda karışır.
Bunun en büyük engeli etrafındaki insanların onu sevmeye devam edip etmeyecekleri, uygun sınırların ne olduğu, birinin onun sınırları yüzünden incinip incinmeyeceği,kendisini korumak için vereceği uygun yanıtın ne olacağı,sınır belirlemeye karar verdiğinde içindeki korku, suçluluk, bunun bencillik olup olmadığı. Fiziksel dünyada sınırlar görmek oldukça kolay. Parmaklıklar, işaretler, duvarlar...Bunun anlamı benim mülkiyetim burada başlamaktadır mesajıdır. Soyut dünyadaki sınırlar da aynı şekilde gerçektir.Ancak görülmeleri genellikle daha zordur.Sınırlar bizi tanımlar.Sınır bana benim nerede bittiğimi ve başkasının nerede başladığını gösterir ve beni böylelekle bir mülkiyet duygusuna yöneltir. Neye sahip olacağımı ve neyin sorumluluğunu üstleneceğimi bilmek, bana özgürlük verir.Yaşamın sorumluluğunu üstlenmek farklı pekçok olasılık sağlar. Ancak yaşamıma sahip olamazsam seçeneklerim ve olasılıklarımı kısıtlamış olurum. Ailemiz sve içinde bulunduğumuz ilişkilerimiz sınırlar konusunda kafamızı karıştırı. Nelerden sorumlu olduğumuzu bilmek kadar nelerden sorumlu olmadığımızı bilmemizi de sağlar sınırlar. Örneğn diğer insanlardan sorumlu değiliz.
Diğer kişilerin arazilerine izinsiz girmek bazı sonuçları beraberinde getirir. Bu sınır aşıldığında cezalandırılma anlamı taşır. Sınırlarımızı sonuçlarıyla desteklememiz gerekir.Sonuçlar tahta perdeler için iyi dikenli tellerdir.İnsanlara başkasının mülkiyetine izinsiz girmemeni ciddiyetini anlatır.
