merhaba. cok zor durumdayım. 2.5 yıllık bir ilişkim var ve üniversitem bu yıl bitiyor.bu yıl annem cok agır bir depresyon atlatıyor ve hala yanımda suan evde kalıyorum annem babamda yanımdalar.annem yalnızlıktan dolayı bu hale geldi çünkü çevresinde sadece babam var ve biz varız.kimseyle konuşmuyor normalde de böyleydi hep.ben kendi ilişkimde de sadece hayatımda o var ve bi kac kız arkadaşım ama kısıtlamalar var ilişkimizde o beni erkeklerle görüştürmüyor bende onu kızlarla yani sosyal bi çevremiz yok.bende ilerde annem gibi olmaktan korkmaya basladm.annem depresyona girmeden önce erkek arkadaşımla evlenmek istiyordum simdi evlenmek istemiyorum ve erkek arkadaşımdan soğudum.bunun 3 sebebi var 1kısıtlamalar.2incisi de üniversite hayatımın son döneminde özgür olmak istiyorum 3.süde annem gibi olmaktan korkuyorum.ben 23 yasımdayım off ayrılmayı falan düşünüyorum.ama o beni cok seviyor ben onu kıramam bu kadar acımasız vicdansız olamam ne yapmam gerekiyor bana yardımcı olun lütfen
merhaba Özge hanım. ilişki evlilik flört kişilerin birbirini kısıtlaması boğması anlamına gelmiyor ilişkilerde birlikte aldığın veya geçirdiğin anların zevkli olması ve keyif alması ilişkiyi oluşturur. burada sadece benimle keyif alacaksın diye bir kuralda yok. sosyal hayatınıza veya kendi özelinizin yani arkadaşlarınızın veya tek geçireceginiz zamanınızın da olması önemlidir. bu ilişkileri zinde tutar. bir birinizin özgürlüğünüzü kısıtlamazsanız ilişkiden korkmanıza gerek kalmaz iyi günler