Merhaba ben yıl olarak 17 yaşındayım.ama tam olarak 17 olmama 1 ay var. Ben bir erkeğim.Ama küçüklüğümden beri kız kardeşlerimle yetiştim ve liseden önce hep kız arkadaşlarım vardı.çünkü erkekler beni hareketlerimden dolayı hep dışladı ve bana bir lakap taktılar gördükleri her yerde sokakta olsun okulda heryerde onu söylediler.ilk okulda öğretmenim ailemi psikologa yollamştı bende gitmiştim şuan hatırlamıyorum sormuyorumda ama psikolog sorun yok demiş.çok küçükken hatırlamyorum etek giyip sokağa çıkmışım. ben fizyolojik olarak bir erkeğim biliyorum. lisede bu kadar dışlanmam yok bir kaç kişi dalga geçsede takmıyorum.ama cevreme baktığımda erkeklerin davranışlarıyla benim davranışlarım çok ama çok farklı.kavga etmekte ürkerim futbol sevmem vb. belki bunlar erkeklik unsuru değil diceksiniz ama toplumumuz da malesef erkeklik demek bu. Daha kötüsü ergenliğim ilerledikçe ve ben eskiden bana takılan lakapları vb. şeyleri düşünmeye başladıkca erkeklere ilgi duymaya başladım. Sesim ince(yani kalın diyorlar ama bazen telefonda hanımefendi diyorlar) ayrıca cinsel organım (10-11cm arası) küçük.doktorlar yeterli diyor gerçi. ama ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Sonuçta Rabbimiz bize bir beden vermiş bunu nasıl kullamalıyız bilmiyorum(cinsiyet değiştirme vb.?).Lütfen sorumu affedin.Cevabınızı dört gözle bekliyorum.
merhaba; Aslında yaşadığın şeyler; bir çok erkeğin gelişimleri boyunca karşılaştığı şeyler, insanların %95 civarı 20-22 yaşlarına kadar eşcinsel bir deneyim yaşamışlardır bilyor musun. bu illa ki cinsel ilişki olması anlamında değil. farklı şekillerde olmuştur. ya dokunmuştur, ya sürtünmüştür ya da hiç olmamışsa zihninden geçirmiştir ve içi bir tuhaf olmuş yani gizli bir keyif almıştır. Sendeki bu durum farklı şeylerden dolayı biraz daha desteklenmiş görünüyor. babanla ilişkilerini bilmiyorum ancak muhtemelen çok baskın bir baba modelin yoktur diye düşünüyorum. evde de senden başka kardeş olarak erkek olmamışsa ve sürekli kız kardeşlerinle büyümüşsen bu belki tavırlarına kadınsılık katmış olabilir ancak bu öyle olduğun anlamı taşımaz. bizler cinsel kimliğimizi taklit yoluyla öğreniriz. kız çocuklar anne ve türevlerini, erkek çocuklar ise baba ve türevlerini taklit ederek cinsel kimliklerini oluştururlar. ayrıca yanlış değerlendirmelerin olduğunu düşünüyorum bunların giderilmesi gerekiyor. yani toplumsal olarak bir erkeğin nasıl olması gerektiği ile ilgili kafanda bir imaj var ve kendini bu imajın dışında gördüğünden sıkıntı yaşıyorsun. bunları çok sıkıntıda olduğunu düşünerek yazdım, bunlar aşılmayacak problemler değil belki bu bilgiler seni biraz rahatlatacak ancak başka bir gün en küçük bir şey yaşadığında kendini kötü hissedebilirsin. ya da bilemiyorum gerçekten cinsel tercihlerin konusunda bir eğilimin var ve bu gayet normal. durum ne olursa olsun bunu bilmek ve kendini tanımak adına terapi desteği alman gerektiğini düşünüyorum. ailenle yine konuşabilirsin bu konuyu. bir terapist ile görüşmek isteğini paylaşabilirsin ve onlardan destek alarak başlamalısın. her şey senin için çok karışık görünüyor. çok kısa sürede her şey daha net bir hale gelecektir. kendine iyi bak, hoşçakal