Yalnızlık

Hocam Merhabalar. Ben Kerem 21 yaşındayım, çok sıcakkanlı ve hareketli bir insandım lise yıllarımda. Arkadaş çevrem çok genişti üniversite 1. sınıftada böyleydi, ancak 19 yaşında panikatak rahatsızlığına yakalandım. Çok kötü günler geçirdim. En iyi arkadaşlarım hep kayboldu çevremden. Zor günümde kimse yanımda olmadı. İnsanlara güvenim kalmadı ve içine kapanık bir kişi oldum. Panikatağı %95 atlattım diyebilirim. Marmaray'a bile binebiliyorum artık ataklarım hiç yok 1 senedir. Geldiğinde de sahip çıkabiliyorum kendime en azından eskisi gibi acile koşturmuyorum. Ama dediğim gibi insanlara güvenim kalmadı. Kimseyle arkadaş olamıyorum. Tüm arkadaş çevrem dağıldı. İçime kapandım, çekingen biri oldum. Herkes çıkarı için arkadaşlık yapıyor malesef durum böyle günümüzde. İşi bitince kimse selam bile vermiyor. Ben çok iyi niyetli bir insanım. İnsanlar bunu kullanmaya çalışıyor. Herkese inanıp güveniyorum sonuç hep hüsran oluyor. Bütün gün tek başıma evde yatıyorum psikolojim cidden bozuldu. Koskoca İstanbul'da tek başıma geziyorum ve bu yaştan sonra arkadaş edinilmiyor gerçekten. Kendimi çok değersiz hissediyorum. 2 senedir kız arkadaşım bile yok ki 19 yaşına kadar yani panikatağa kadar 15-20 tane sevgilim oldu ergenliğe girdiğimden itibaren. Bu bataklıktan kurtulmak istiyorum özgüvenim dibe vurdu. Bana ne önerirsiniz ? SAYGILARIMLA