Iyi gunler Gonul hanim. Size oglumla ilgili olarak ulasiyorum. *** *** **) yasindayken biz onun babasiyla ayrildik ve oglumu babasinin ailesi resmen zorla onlarda kalmasini istedi. Ben su an ABD deyim ama o zamanlar Baku Azerbaycana geri donmek zorunda kaldim. Zor da olsa her sene cocugumungormeye gidiyordum ama 2008 de artik yeni aile kurdum ve 2 cocugum oldu ondan sonra belki bir az daha soguk davrandim belki ogluma ve su an o 21 yasinda Adnan Mendersde okuyor. Su anki psikolojisi cok bozuk , siddete yonelik oldugunu dusunuyorum ve acil olarak psikoloji tedavisine bence ihtiyaci oldugunu dusunuyorum. Ben tabi ki artik eskisi gibi cocuga bagli oldugumu dusunmuyorum artik buyumush ama onun aklinda ben onu sevmiyorum birakmis falan gibi seyler var ve asiri ilgi bekliyor. Bu ilgiyi de benim maddi durumum iyilestikten sonra duymasi beni kuskulandiriyor belki de coincidense bi durum bilemiyorum ama yine de bi uzmanin bunlari tahlil etmesi ve ona duzgun yol gostermesi cok yarai olur bence. Siz ne dusunuyorsunuz? Sagolun.
Merhabalar. Öncelikle açık olduğunuz için teşekkürler. Bu özeleştiriler sizin için çok büyük bir adım. Çocukluk dönemimizden kalan kendimizle ilgili negatif inançlarımız vardır. Sevilmiyorum, istenmiyorum, değersizim, haketmiyorum, eksiğim gibi. Bu inançlar bizim bugünkü yaşantımızda engel olarak karşımıza çıkıyor. Elbette kendisi için zorlu olduğunu düşündüğüm bir süreçte yetişkinliğe adım atmış bir bireyin psikolojik destek alması çok önemli. Uzmanın yol göstermesinden ziyade, oğlunuzun kendini dışarıdan değerlendirmesi ve duygularını ayırt edebilmesi için çok önemli bir süreçtir terapi. Dilerim, kendisi için böyle bir destek alabileceğini farkına varır ve keyifli bir süreç geçirir. Yazdığınız için teşekkürler! İyi günler dilerim. Gönül Salcıoğlu