merhaba, 33 aylık çok hareketli-18. aydan itibaren kısa cümleler kurabilen-kendi yemeğini yiyebilen-tuvalet eğitimini tamamlamış bir oğlum var, problemimiz şöyle; oğlumla evdeyken hiçbir sorunumuz yok. Oyunlar oynuyoruz, kitap okuyoruz, aktivite vs. yapıyoruz ancak akşam eşimin gelmesiyle yavaş yavaş sorunlar başgöstermeye başlıyor; babaya bağırma,vurma,oyuncak fırlatma vb.davranışlar ortaya çıkıyor. Ayrıca babaanneye gittiğimizde asla söz dinlemiyor, hırçınlaşıyor, kızgınlaşıyor, dönüşte eve gelmek istemiyor. Yani sadece benimleyken sorun yok ama çevremizde akrabalar varken asla ve asla beni dinlemiyor. Sorun benden mi kaynaklanıyor, acaba farketmeden oğlumu sindirecek şekilde mi davranıyorum diye kendi davranışlarımı gözden geçiriyorum ama kendimce anormal bir davranışım olmadığını düşünüyorum. Bir de eşim çok yorgun bir şekilde eve geldiği için oğlumun istemesine rağmen pek oyun oynamıyor ve çocuğun hayır dediği bir şey hakkında çok inatlaşıyor. Tabi ki dede-babaanne çocuk her ağladığında istediği birçok şeyi benim hayır dememe rağmen yapıyorlar, haliyle çocuk yaptığı yada istediği şeyin yanlış mı doğru mu olduğunu ayırt edemiyor. Mutlaka benim de hatalarım vardır fark etmediğim ama sorunlara sebep benim dışımda olanlar diye düşünüyorum. Ne yapmam gerektiği konusunda tıkandım kaldım, sizden tavsiye alabilir miyim? Teşekkürler.
Özlem Hanım Merhaba, cocugunuza babaanne ve sizin evinizin kurallarının farklı olduğunu söyleyerek, oradaki bir davranışı ya da isteği sizin evinizde gerçekleştirmeyecegi mesajını açıkça vermelisiniz. Ayrıca babaanne ve torun ilişkisine babaanne evinde müdahale etmekten kacinirsaniz cocugunuzla çok karşı karşıya kalmamış olursunuz. Kadınlık ve annelik rolünde denge çok önemlidir. Enerjinizin büyük çoğunluğunu cocugunuza veriyorsaniz esiniz ve oglunuz arasında gizli bir rekabete sebep olabilirsiniz. Annelik rolünü eş olma rolünden daha üstün tutmanız sorunlara yol açabilir. Yakininizdaki bir uzmandan yardım alırsanız iyi olur. Sevgiyle kalın!