Selamun aleyküm ve merhabalar Çağla hanım. Şimdi, aslında soruyu sorarken bile kafam karışık durumda, ne yapacağımı ve hayata karşı nasıl davranmam gerektiğini bilemez durumdayım. Kafa karışıklığı, sürekli yanlız kalma isteği, sosyal olamama, aşırı duygusallık, karşı cinse karşı isteksizlik, kalabalıktan kaçma, yorgunluk ve ruh yorgunluğu, okuduğumu hemen anlayamama, bir düşünceden diğer düşünceye anında geçiş, sessizlik, umutsuzluk, ümitsizlik ve şu anda aklıma gelmeyen bir çok şey bende mevcut. Bu durum beni nasıl diyim sanki niye yaşıyorum dedirtecek hale getirdi. İçime kapanık birisiyim, duygularımı içimde yaşarım. Sorunlarımı kime anlatsam boşver geçer, olacağı varmış, yapaak bişey yok diyorlar. Günden güne dahada büyüyor bu dururum. Bazen içim öyle güzel heves geliyorki sanki dünyayı kurtarasım geliyor bir kaç saniye sonra neyle yapacan boşver diyorum. İnsanları çok düşünen birisiyim sürekli iyilik yapmak istiyorum. Aç insanların karnın doyurmak, muhtaçlara yardım etmek, insanların sıkıntısı gidermek, hani hep iyi şeyler yapmak istiyorum ama imkansızlıklar yüzünden içime dert ediyorum. Hayatımda ilk defa psikolojik olarak ve ilk uzman olarak size danışıyorum kendimle ilgili sorunları. Gerekirse yanınızada gelirim ama bana yardımcı olmanız için durumu net olarak söylemeyi daha uygun gördüm. Bana yardımcı olursanız çok sevinirim. Şimdiden teşekkür ederim. Saygılarımla Necati Kurt
Merhaba, yaşadığınız süreç zorlayıcı ve yıpratıcı bir dönem olarak görülüyor. Yazdığınız ve kendinizde var olduğunu söylediğiniz bütün durumlar psikolojik değerlendirme kapsamında ele alınabilecek durumlardır. Çevrenizdeki insanlardan duyduğunuz avutma sözleri sizin için yeterli gelmez. Bundan dolayıda yetişkinlerle çalışan bir uzmandan randevu talep edebilirsiniz. Uzman bir psikologla yapacağınız değerlendirmeyle durumunuzun terapiye uygun olup olmadığını görebilirsiniz. İçe kapanıklık ve sosyalleşememe bir kader değildir. İyi günler.