mutluluk-mutsuzluk
merhabalar Rüveyda hanım.çok ayrıntılı anlatmak isterim ama yazıyla olunca kısaca yazıyorum.34 yaşında,1,5 yaşında bir bebek sahibi çalışan bi anneyim..bazı günler kendimi çok mutlu huzurlu hatta dünyadaki en şanslı insan benmişim gibi hissediyorum.içim kıpır kıpır oluyo.bahar gelmiş gibi.bazı günler de çok düşük enerjili suratsız,mutsuz,dünya yıkılmış altında kalmışım gibi hissediyorum.kimseyle konuşmak görmek istemiyorum.acaba herkes mi böyle yoksa sadece ben mi böyleyim?yoksa ben de bir ruh hastalığı mı var?manik depresif gibi mesela?eğer yaşadığım durum normalse yaşadığım o karamsar günleri yaşamamak için ne yapmalıyım?(bebeğim küçük olduğu için yapmak istediğim hiçbirşeyi yapamıyorum.önerilerinizde bunu da dikkate alırsanız sevinirim)çok teşekkür ederim.iyi çalışmalar.
Merhaba! Bu kadar değişken bir ruh hali olgunluk olarak adlandırdığımız bir şey değil ne yazık ki. Ancak insanın hayatının belirli dönemlerinde değişken ruh halleri görülebilir. Bahsettiğiniz bu değişken ruh halinizin ne zaman başladığını düşünmeye çalışın. Bebeğinizden önce de böyle miydiniz? Eğer uzun yıllara yayılan bir durumsa bu konuda önce bir psikiyatriste, ardından bir psikoloğa gitmenizi öneririm. Olumsuz hissettiğiniz zamanlarda neyin canınızı sıkmış olabileceğini düşünmeye çalışın. Muhakkak vardır bir şey. Bu şeyi bulduktan sonra ne kadar gerçekçi bir kaygı olduğunu tartın. Gerçekçi ise bir çözüm yolu arayın, kendi içsel sıkıntılarınızdan kaynaklanıyorsa anı yaşamaya çalışın, dikkatinizi sizi mutlu eden, iyi hissettiren şeylere verin. Diyelim ki, sabah eşinizin söylediği bir şey canınızı sıkmış. O halde akşam bu konuyu eşinizle yargılamadan sakince konuşun. Küçük bir bebeğiniz olması, kendinizi çok kısıtlamanız gerektiği anlamına gelmez. Bir yolunu bulup kendinize zaman ayırmaya çalışın. Bebeğinizin sürekli onunla ilgilenen ama mutsuz değil, kendisine de vakit ayıran mutlu bir anneye ihtiyacı olduğunu unutmayın. Tabii eşinizle olan ilişkiniz de önemli. Bebek doğduktan sonra eşler arasındaki ilişkinin niteliği değişebiliyor. Anne-babadan önce iki sevgili olduğunuzu hissetmeniz de çok önemli. Sevgiler,
