Hocam öncelikle sizi rahatsız ettiğim için çok özür dilerim.Ben 8. sınıf öğrencisiyim.Annem ve babam ayrı yaşıyorla ben babamla kalıyorum.Ben bir sorun yaşadımda moralim alt üst oluryor bir işi başaramadığım zaman inanın çok mutsuz oluyorum. Babama danışmak istemiyorum yaşadığım olayları çünkü bir şey sorduğum veya danıştığım zaman çok af buyrun salak mısın öyle şeyler düşünme aptal ya gibi kelimler kullanıyor.Anneme danıştığım zaman ise derdime derman oluyor ama keşke olmasa çünkü hemen babama yetiştiriyor ve babama ne biçim çocuğunla ilgileniyorsun diyor ve babamda benim üstüme geliyor.Ben çok şüpheli ve çok ayrıntıya dalıyorum.Mesala bu gün okulda bir kavga ooldu. Çocuklar kavga ettiler ve bende izledim.Sonra bir kız bana ne oluyor orda dedi ve bende çok af buyrun salaklar kavga yapıyor dedim.Sonra içime şüphe düştü kendi kendime düşündüm ya o kız söylerse diye korktuum açıkçası.Kendime güveniyorum ama kavgadan çok korkuyorum ya benim başıma bir şey gelirse diye hep uzak duruyorum.Sonra o kıza gidip söyleme dedim salak dediğim kelimeyi o da olum niye söyliyem ya çok af burun manyak mısın ya dedi içim rahat etmedi ama yine içimde şüphe vardı ya gelip bana çatsalar diye.Çok ayrıntıya ve çok şüpheye dalıyorum kendi kendime söylüyorum niye dilini tutmadın diye niye kendini tutmadın diye lütfen derdime derman olun hocaç yalvarırım. Beni cevapsız bırakmayın
Sevgili Eyüpcan ,anladığım kadarıyla zaman zaman içine bir şüphe düşüyor,elinde olmadan aklına olumsuz düşünceler takılıyor. Bu duruma biz takıntı diyoruz. Bu konuda ailenle konuşup bir psikiyatri uzmanından destek almanı öneriyorum. Bu tedavisi mümkün olan bir rahatsızlıktır.