Lutfen yardimci olun
Merhaba Ceren Hanım.Bir sure once universite problemleriyle ugrastim. Ailem kati kuralli insanlar ve hicbir zaman tercihi bana birakmadilar. Tercih donemimde en yakinimdan en uzak akrabama herkes bana baskı yaptı. Tercih yapmazsan sana küserim diyen amcam bile vardı. Bu şartlar altında tercih yaptim istemediğim bölüm oldu ve gitmedim puanim dustu. Butun bunlar yuzunden cok yogun stres yasadim ve saglik sorunlarım oldu. Simdi ailemle ders alma konusunda problemler yasiyorum. Onlar onemsemiyor ve geciktirdikce geciktiriyor bu isi. Stres durumum gun gectikce artiyor. Ve buna ek cok kötü bir durum icindeyim. Herkese ve her seye karsi bir ofke icindeyim herkesten nefret ediyorum ve herkesten uzaklastim. Evde bana en cok destek olan kardesimle bile konusmak istemiyorum ve konusamiyorum elim ayagim kasiliyor. Herkesten uzak hissediyorum. Herkese kin duyuyorum sanki. En cokta kendime. Kendi salaklıklarım diyorum her seye. Sacimi basimi yolmak istiyorum. Ya da bir seyleri parcalamak, vurmak kırmak istiyorum. Ben ne yapicam nasil sakinlesicem ve bu durumun nedeni nedir. Yardımcı olursanız rahatlamamda büyük bir katkınız olacak. Simdiden tesekkurler
offf of inan bana bu üniversite sınavı süreci hem aileler hem de çocukları için çok sancılı. Hatta sizinde bahsettiğiniz gibi bazen akrabalar da işin içine girebiliyor. bu konudan direk etkilenen kişi olarak bu derece öfkelenmen çok doğal. en iyisi bir aile terapisi almanız. bu terapi sürecine ailenin bütün üyeleri katılır ve sıkıntılı konu üzerinde görüşlerini bir uzman yardımı ile birbirlerine aktarırlar. herkesin bir şeylerden vazgeçtiği ama sonuçta herkesinde kabul ettiği ve sorunu ortadan kadlırmaya yönelik bir çözüm bulunabilir.
Çok teşekkür ederim ilgi ve alakanız için. Dediğinizi uygulamaya koymak icin elimden geleni yapacağım. Kendinize iyi bakın, sevgiler.
her zaman haberleşebiliriz sevgiler ve elbette başarılar
Merhaba Ceren Hanım. Hayatta her şeyin üstüme geldiğini düşünüyorum. Daha 19 yaşında olmama rağmen belki de birçok kişinin sen ne yaşadın da bunları dinliyorsun diyebileceği türde şarkılar dinlemeye başladım. Durum o kadar vahim. Mutlu değilim,mutlu olamıyorum. Tam her sey düzene girdi diyorum tekrar tepetaklak oluyor. Hayatta bütün olumsuzluklar sanki hiç farkettirmeden gelip benim omuzlarıma biniyor. Tamam diyorum bu oldu bunu hallettim bir bakıyorum en olmayacak yerinden bozulmuş her şey. Herkes bana sen çok gülüyorsun hâlâ daha mutsuzluktan nasıl bahsediyorsun diyor ama gülmek mutluluk demek değil benim için. Zaten ben acılara bile güler oldum zamanla. Artık kendimde en ufak bir umut ışığı göremiyorum. Bütün hayatımdan nefret ediyorum. Belki haksızlık ama sevmiyorum sevemiyorum hicbir seyi. Sanssızlıkla doğmuş gibiyim. Hayata geçerken uğramiş gibiyim. Ne yapıcam hic bilmiyorum. Hayatım berbat gidiyor. Fakat kendimi toplamam lazım. Peki ben bunun için ne yapabilirim? Bu noktada hicbir soruya cevap veremiyor, hiçbir fikir parıltısı bulamıyorum içimde. Bu karamsarlık bir nedene mi bağlı acaba? Bunu da bilmiyorum. Bilmeyen insanlara bosuna dil döküp daha kötü hissedeceğime sizin gibi bir bilene danışmak istedim. Simdiden tesekkurler
Daha öncede yazışmıştık hatırlarsan. Böyle sıkıntılı bir durum varjen hayattan zevk alman ya da içten gülmen pek de beklenen bir şey değil zaten. Ama bu tatsız tuzsuz hayatını düzenlemek için en iyi geleck şeylerden birisi kendine bir hedef koymak olabilir. Bunu gerçekleştirmeye çaluşmak hwdefin içşn upraşmak sana yaşama sevinci verirken özgüveninide destekleyebilir
Evet, sizin desteğiniz gerçekten iyi geliyor. En azından beni daha iyi anlayabiliyorsunuz. Her şey için teşekkür ederim, iyi çalışmalar diliyorum.
Görüşürüz Hayat değişimdir Yaşamak değişime ayak uydurmaktır
