Merhaba fatma hanim.kucukken kizildericilik oynarken arkadaslarim beni kemerke direge baglayip etrafimda kizulderili gibi donduler.yakvardim cozmediler.1 saat bagli tuttular.ben simdi kemer gordukce bir bayanin belinde onu direge o kemerle bagli hayal ediyom.filmlerde bir bayani bagli gorsem kurtulamasin baglarindan istiyom.baglarindan kurtulaamamasi benim hosuma gidiyo.ayrica benim bagli kalmak ta hosuma gidiyo.eskiden kuzenime evde yal izken kendimk baglaiyodum.caresizlik bana zevk veriyo.simdilerde evde yalnizken kendimi bagliyorum.bir kere kuzenimi yataga brn baglamistim ellerini camasir ipiyle.oni gidikladim.caresizligi yalvarmasi cok hosuma gitti.onu cozmedim kendi yarim saat ugrasip baglarindan kurtuldu. Bu hallerimden nasil kurtulabilirim fatms hanim.ozel soru arak cevAplarsaniz sevinirim.
Hasan bey merhabalar ; bu sizin için değil hepimiz için olan bir durum. Çocukluğu tekrar eder tüm zihinler yeni bir yol keşfetmediyse. Bu Çocukluk algınızla zihninizden muhtemelen kilitli kalmış bir anı ve sizi kısır döngüye sokup duruyor. Travmayı sürekli canlı tutarak zihniniz muhtemelen sizi korumaya çalışıyor ama anı kilitli kaldığı için tam olarak da baş edemiyor. Bir psikoterapist yardımıyla bunun üstesinden gelebilirsiniz. Özellikle travma odaklı çalışan Emdr terapisti (göz hareketleri ile duyarsızlaştırma ve yeniden işleme) Size yardımcı olabilir. Sağlıkla kalın.