Hocam iyi geceler, ben hayata elimden geldiğince pozitif bakmaya çalışan, kendi çapımda neşeli, sosyal, asla abartılı, yersiz bir utangaçlığı olmayan bir insanım fakat konu ilişkime gelince bambaşka bir insan oluveriyorum. Birbirimizi yeni yeni tanımaya başladığımız zamanlarda her şey iyiydi fakat hocam bir ara erkek arkadaşımla aramda ufak bir problem oldu yaklaşık 7-10 gün görüşmedik ve ondan sonra ben inanılmaz değişmeye başladım. Sanki hayatımın merkezi oymuş gibi davranıyorum, üzerine gereksiz titriyorum, istiyorum ki her saniye benimle vakit geçirsin, bazen çok fazla bunaltıyorum. Şunun da farkındayım ki ben böyle bunaltmaya başladıkça o biraz sorumsuz olmaya başladı. Kendimden ister istemez uzaklaştırdım sanırım. Bunları yapmayı kesinlikle istemiyorum kendi davranışımdan ben de epey huzursuz oluyorum fakat dediğim gibi 7-10 gün konuşmama durumundan ötürü hep gidecekmiş hissi var, ki aslında kendisinin beni sevdiğini de biliyorum ve ilişkide bir problem de yok ama saçma sapan korkular oluştu ve aynı şekilde bu durumdan sonra özellikle yanındayken ona sevgi sözcüklerini bile kullanamamaya başladım, ondan utanır oldum, konuşacak hiçbir konu bulamaz oldum, o konu açtığında kısa cevaplar verip üstüne bir de kendimi kasarak konuştum. Kendisi de bunun elbette ki farkında, yanındayken 'Misafir gibi davranıyorsun, kasma artık kendini bi' rahat ol.' vs. demeye başladı. Yanındayken böyleyim fakat mesajlaşırken vs. hiç sorun yok yine aynı ben yine aynı samimiyet. Bu durumumu aşmak istiyorum hocam ne önerirsiniz? Çünkü cidden çok güzel giden bir ilişkim vardı bir problem benim yüzümden büyüdü ve ilerisinin daha da kötüye gitmesinden korkuyorum. Benim sevgilim umursamaz, sorumsuz değildi benim hareketlerimden sıkıldı kuvvetle muhtemel. Hastalıklı bir durum mudur? Ne yapayım hocam? Şimdiden çok teşekkür ederim.
Sevgili Yasemin; Kaybetme korkusu, insanların sahip olduklarını kaybetmek istemedikleri zamanlarda yaşanan bir duygudur. Sahip olduğu mutluluğu kaybetmemek, yalnız kalmak istememek, romantik ilişkilerinde o kişiden ayrı kalmak istememek vs. gibi durumlarda sonuç olarak ortaya cikabilir. Bu duygu dozunda olduğu sürece, romantik ilişkide motivasyonu arttırır, ancak; bu hislerde aşırıya kaçıp, sosyal hayatinizi olumsuz etkileyecek dereceye ulaştıysaniz mutlaka profesyonel bir destek almaniz gerekir. Çünkü bu durumda söz konusu olan korkular, rahatsızlık meydana getirecektir. Çok daha ileri reddede anksiyete bozuklugunu tetikleyebilir... Bunun nedenlerine inerek, giderilmesi gerekir. Kaybetme korkusunun pek cok nedeni vardir. Anne ve baba tarafından yetiştirilme tarzı, çocukluk yıllarında hayatın tehlikelerle dolu olduğu şeklinde yerlestirilen dusunce kaliplari vs... Peki durumu aşmak adına neler yapilabilir? Öncelikle kaybetmekten korktuğunuz kişiyle sürekli olarak birlikte olmaktan kaçının, böylelikle varlığınızın başkasına bağlı olduğu düşüncesinden sıyrılabilirsiniz. Yalnız kalmaktan korkmayın, aksi takdirde bağımlı olmak yada bağımlı hale gelmek sizi ilerleyen dönemlerde daha da yaralayacaktır. Ki ikili iliskilerde zaten mühim olan saygı ve sevgi çercevesinde mesafeleri koruyabilmektir. Sürekli bir arada olarak sevginizi kanıtlayamazsınız, zira bu tip bir iliski biz psikologlar tarafindan da tavsiye edilmemektedir. Tek başınıza da güçlü olabildiğinizi unutmayın... Sevdiğiniz kişilere istemediklerinizi, beğenmediklerinizi, yapmaktan korktuklarınızı söylemekten çekinmeyin. Bu sizi rahatlatacaktır. Her birey biriciktir, sizde öyle, yaşam felsefeniz öncelikle benliginize deger vermek olsun... Sıcak değil, serin de degil olması gereken normal yakınliktir, bunu unutmamanizi tavsiye ederim, hayatinizin odaginda hicbir zaman tek bir sey olmamasini tavsiye ederim; cunku neyi oraya koyarsaniz saplantinizin o durum olmasi kacinilmaz olacaktir... Bu durumda sağlıksiz durumlara sebep olabilir... Size tavsiyem bunlar Yasemin Hanım; Sağlikla kalın, iyi günler....