Kapana Kısıldığımı hissediyorum
Merhaba, uzun bir aradan sonra yeniden babamla yaşıyorum. Çocukluğumda babama dair hatırladığım güzel bir anım yok. Doğrusu çocukluğumda babam ile hiç anım yok. (Yoğun iş temposundan onunla pek vakit geçirdiğim söylenemez.) Bir süredir beraber yaşıyoruz. Düşüncelerimiz hayata bakışımız isteklerimiz izlediklerimiz dinlediklerimiz okuduklarımı ve hatta mutlu olma şeklimiz her şey her şey birbirinden farklı. Bazen kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum evin içinde. Bu durum ile nasıl baş edebilirim? Bu durum beni oldukça yoruyor. Hem zihnim hem bedenim. Kendi evimde bir yabancı gibi dolaşır oldum. Kendime vakit bulamıyorum. Mutlu olan ben sürekli mutsuz ve asabiyim. Hiç bir şeye tahammülüm yok. Eskiden bir çiçeğe bakarak sevinç çığlıkları atan ben. Şimdilerde değil mutlu olmak hiç bir şeyi görmez oldum. Ne yapmam gerektiği konusunda yardımınıza ihtiyacım var. Teşekkür ederim.
Onur Hanım merhaba, Şu anda alışmış olduğunuz güvenli ve mutlu yaşam alanınızdan uzaklaşmış durumdasınız anladığım kadarıyla, bu da ruhsal dengenizi haklı olarak bozmuş. Babanız bir hastalık vb. sebeple geçici olarak yanınızda ise, bu sürecin bir sonu olduğunu kendinize kötü hissettikçe hatırlatmanızı rica ediyorum. Eğer uzun vadede birlikte yaşayacaksanız, belirttiğiniz gibi, insanlar aslında sorunlara katlanma gücünü eski yaşantılarındaki güzel anılardan alırlar. Bu anılar az ise kendimizi daha güçsüz ve çaresiz hissedebiliriz. Çünkü bahsettiğimiz karşı taraf özellikle bir anne ya da babaysa, büyürken bize, bu tarz durumlarda nasıl davranmamız gerektiğine dair doneleri, araçları da sevgiyle öğretmemiş olabilirler. Ve hatta, şuanda öğrenmediğiniz o şefkat ve sabır dolu ilgiyi siz vermek zorunda da kalabilirsiniz. Burada önemli olan şey tarafların en sağlıklı ve ruhsal olarak en az hasarla bu süreçleri atlatması olduğundan, günlük hayatınızdaki faaliyetlerinizin saat ve iş olarak bir listesini yaparak, kendinize mutlaka zaman ayıracak bir dilim belirlemenizi tavsiye ederim. Bu zaman diliminde mümkünse tamamen yalnız kalarak ya da istiyorsanız bir dostunuzla zaman geçirerek, enerji toplayacağınız ve içsel olarak yenilenebileceğiniz bir ortam yaratın. Bu zaman sadece size ait olsun. Bunun dışında babanızla iletişiminizde sizi en çok yıpratan noktaları not alarak, lütfen sakin bir zamanda , kısa- öz şekilde kendisiyle konuşarak, suçlamadan, kendi hislerinizi ağırlıklı baz alarak anlatın. Örneğin; "Baba sen banyoda el havlusunu yere attığında bende bir kaygı yaratıyor çünkü biliyorsun bu dönemde hijyen noktasında daha dikkatli olmamız gerekiyor, lütfen benim için bundan sonra bu konuya dikkat eder misin?" gibi. En önemli 3 sorunu tek konuşmada sonuçlandıracak ve uzatmadan çözüm odaklı konuşacak şekilde organize olmanız, size bir nefes alanı yaratacaktır. Sevgiler, Arzu Beyribey
