Çocukluğumdan beri hayaller kuruyorum.32 yaşındayım ve bu hayaller yüzünden tam bir yalan makinesine dönüştüm.Önceler çok masum,yatağa yatarken kafamda canlandırdığım şeylerdi.Sonraları bu kurduğum hayalleri gerçekmiş gibi algılayıp hayatımı buna göre yaşamaya başladım.Artık yolda yürürken bile kurduğum hayalleri sanki o an yaşıyor gibiyim.Kendimi kaybettiğim oluyor,bağırarak konuşuyorum tek başıma,el kol hareketleri yapıyorum,hayallerimde geçen insanları sanki o an karşımdaymış gibi görüyorum.O anlar her şey gerçekmiş gibi geliyor.Çok nadir olsa böyle sağlıklı düşünmeye başladığım zaman yaptıklarımın söylediklerimin herşeyin gerçek olmadığını anlıyorum.Bu bir hastalık mı,yoksa benim abarttığım bir durum mu?
Merhaba. Hayalleri gerçekmiş gibi yaşamak sizin yaşam kalitenizi düşüren ve sosyal çevrenizi bozan bir durum haline gelebilir. Kişilik yapılanmasının ayrıntılı bir şekilde değerlendirilip gerek görülürse testlerin yapılıp bir terapi planı oluşturulması gerekli olabilir. iyi akşamlar.