mrb dun size soru sormustum ama devamını yazamamıstım.biz esımle uzun zamn sonra olmucak bıseyden kavga ettık.ve işi bosanmaya kadar goturdu yanı bosanma davası accam dedı.dayakta yedım kapıyı uzerımden kılıtledı gıttı.sonra anahtarlarımı aldı ve benı eve almıyo.arkadasım konustu.ona dıomuskı onun affedılecek bır yanı yok babasına soylesem oldurur..ben anlayamıyorum cok kotu durumdayım bu kadar seye ragmen cok sevıyorumm.bu kavga ıncır cekırdegını doldurmazken.herkese gecmıstekı basıma gelen olayı ustu kapalı soyluyo olması.yanı anlamadıgım ona orda sesımı bıle cıkartmamısken uzerıme bırden saldırması onu bunu bahane etmesı.benı dövmesı kapıyı uzerıme kılıtleyıp gıtmesı.ama herkese dedıgı bunlar sebeb dııl baska bısey var dıyıp benı suclaması..piskolojım bozulmak uzere haksız yere bana yaptıkları bırde benı suclaması çok canımı yakıyo. sonra arkadasım konustugunda bosanma konusunu dıle getirmıyo gıtsın annesı gıle bıras uzak ayrı kalalım bırbırımızden dıyor.birbirimizin degerini anlarız belkı daha ıyı dıyor.ama bu sure ıcınde benı hıc aramasın msj atmasın dıyor.1 hafta oldu aramıyorum ama cok kotuyum.napmalıyım dogru olan ne bnm için .bu ılıskı boyle mı devam etcek hep.en ufak kavgada konu orayamı gelcek.bebegım oldugunda ozamn degısırmı yıne aynı devam mı eder.bosanmakmı bızım ıcın en dogrusu bunu dusunmek bıle ıstemıyorumm..evliliğimizi esım bıtırmek ıstıyor.ne telefonlarımı acıyor ne msjlarıma cvp verıyor.yuzumu dahı gormek ıstemıyor.bana baskalarınla bosanma davası acsın dıyor.çok yıprandımmmçokta asıgım napıcam ben bılmıyorum
Eşini tanımadan önce yaşadığın herşey seni ilgilendirir, bunlardan pişmanlık duymuş olabilirsin ama suçlu değilsin ve eşini de ilgilendirmez. Sen kendini suçlu hissettiğin sürece eşin de seni hep suçlayacaktır. Ama hiçbir şey yaşamamış olsaydın bile eşin sorun çıkartacak birşey bulurdu. Çünkü anlattıklarından eşinin sağlıklı bir ruhsal yapısı olmadığını anlıyorum. Herşeye sinirlenmek, öfke krizlerine girmek, şiddet uygulamak sağlıklı bir insanın yapacağı şeyler değil. Bu yapıdaki insanlar tepkilerinin sorumluluğunu karşısındakilere atarlar ama aslında davranışlarının tek sorumlusu kendileridir kabullenmezler. Sonuç olarak söyleyebileceğim şu ki; eşinin bireysel psikolojik destek alması ve değişmesi ayrıca da birlikte evlilik terapisi desteği almanız gerekir ki sorunlarınız çözüme ulaşabilsin. Aksi takdirde yapabileceğin ya boşanmak ya da bu biçimde sürmesini kabul etmek olacaktır. Bu durum çocuk yapmamız daha doğru olur, çünkü çocuk sorunları bitirmez daha da karmaşık hale getirir ayrıca o çocuğa da yazık olur.