merhabalar.. ben 25yaşındayım 4yıllık evliyim ben balayımızı yaşayalım diye sevgi dolu yaklaşmaya çalıştım olmadı bende sinir krizleri geçirdim bunalıma girdim evi terk etmek istedim eşim bırakmadı sonra o bana seni istemiyorum git dedi boşanmak istedi bunların hepsi sadece 1 ayda oldu...bütün bunlar ilk gecemizin sabahı eşimin telefonunda gördüğüm aşkım evlensende seni beklicem gibi bir sürü mesajları okumamla başladı ona bu ne diye sordum basite aldı umursamadı hatta uyudu.sonra o kız beni istiyodu ama ben cevap bile yazmadım dedi ne kadar doğru bilmiyorum hala içimde yaradır..çocuğum oldu üstüne yeminler etti asla benden yana bişey olmadı asla cevap vermedim asla yüz vermedim dedi durdu.ben bu konuyu hiç kapatamadım.1ay sonra boşanmayı kabul ettim evden ayrıldım 1hafta geçmeden eşim yalvar yakar beni eve döndürdü. hatta eve gitmedik ailemle kaldık o eve gitmeyelim dedi yine eski evimizin muhitinde ama daha geniş ve güzel bi eve taşındık..bebeğimiz oldu.eşim işten çıkarıldı taksiciliğe başladı geliri güzel şimdi şimdi diyorki ben o kötü zamanlarda sadece maddi anlamda geçinemiceğimizi düşündüğüm için psikolojim bozulmuştu diyo bana inandırıcı gelmiyo tabiki.önceden bilmiyomuydun gelirini desemde mutlaka cevabı oluyo..şuanki işine aşık...varsa yoksa ekmek teknem..ben istememe rağmen krediyle ev aldı borcumuz var iş değiştiremem diyor şimdi...kısacası benim sorunum zaten evlendik evleneli adam gibi zaman geçiremedik hep ailemleydik veya hep iş güç peşindeydi.şimdide gündüz 2 gece 4 hatta sabah 6ya kadar gelmiyor gece şoförü ve benim 2yaşında bi oğlum var kabına sığmayan.sorunlu bi ailem var aşırı agresif annem...kimseyle bişey paylaşamıyorum zaten..hep yalnızım eşimde iş değiştirmem diyor bense babasız çocuk yetiştiriyorum resmen...iyi bi insan ama ona güvenmiyorum vede yalnızlığa dayanamıyorum artık.ailemlede anlaşmak imkansız ablam bile terk etti evi..ne yapıcam bana akıl verin nolur
Bir uzman desteğine ihtiyacınız olduğunu sanıyorum. Geçmişte sinir krizleri geçirmiş olmanız, bir telefon mesajına takılıp kalmanız bunu gösteriyor. Boşanmanızı, evi terk etmenizi gerektirecek eşinizden kaynaklanan bir sorun görünmüyor. Eşinizi de anlamaya çalışın, iş bulmak, bir ailenin sorumluluğunu taşımak kolay değil. Yalnızlık duygunuz ve çocuğunuzun babaya ihtiyacını eşinizle konuşarak çözüm bulmaya çalışabilirsiniz.