Merhaba ben 20 yaşında öğrenciyim. Evli bir adamla 2 yıldır birlikteyim. Evli olduğunu sonradan öğrendim fakat çok sevdiğim için vazgeçemedim.Çünkü öğrendiğim güne kadar öyle güzel anlar yaşattı ki bana beni sevdiğine emindim. İkimiz de yanlış olduğunu bilsek de ayrı kalamıyoruz. En fazla 1 ay ayrı kalabildik.Döndüğünde ise beni ne kadar sevdiğini bir kez daha anladım. Beni kaybettiğini düşündüğünde ağlıyor , şiirler yazıyor bana , avuçlarımın içini öpüyor. Romantik, düşünceli , duygulu ve gerçekten çok iyi bir insan. Beni sevdiğinden en ufak bir şüphem yok. Ama gelin görün ki evli ve 8 yaşında bir kızı var. Kızına çok bağlı bu yüzden boşanmayı kızı biraz daha büyüdüğünde düşündüğünü söylüyor. Biz onunla gerçek bir aşk yaşıyoruz ama en yakın arkadaşlarımız dışında kimse bilmiyor. İmkansız bir aşk bu ama ayrı da kalamıyoruz. Çok çabaladık birlikte olmak için her şeyi göze aldık. Bazen dışarıda el ele bile gezemiyoruz. O eve gittiğinde ise içim paramparça oluyor. Onunla bir ilişkisi olmadığını söylüyor zaten çoğu gece karısı yatınca bana yazıyor. Ama kızına bağlı olması onu karısına yaklaştırıyor ister istemez. Kadın o kadar güçlü ki benim yanımda. Aşkım falan dedirtiyor zorla kendine. O da mecbur kalıyor kulaklarımla duydum kaç defa. İster istemez kavga ediyoruz. Artık ayrılık çok zor bizim için.. Zaten ayrılsak da birbirimizi düşünerek uyuyacağımızı bileceğiz, özlem , hasret başka bir şey değil..
Merhaba, bir uzmandan destek almani öneririm. Sonuçta bu ilişkiden zarar görecek kişi sizsiniz. Sevgilerimle