Düşünme/Konuşma/Anlama Sorunu/ Takıntısı
Selam, ben 16 yaşındayım. yaklaşık 1,5 senedir bende saçma bir takıntı oluştu ama pratik hayatımda aşırı bir etki yaratmadığı için sürekli görmemezlikten geldim veya erteledim. Ama bu aralar iş biraz ciddiye binince buraya yazmayı uygun gördüm. Takıntının ilk başladığı anı hatırlıyorum, bir gün kendi kendime düşünürken içime değişik bir his geldi, bu hissi ben yarattım. Şöyle, mesela biri bir şey söylediğinde beynimde otomatikmen ona karşılık vermemi engelleyecek bir mekanizma oluşuyor, yani sanki ben o mekanizmaya karşı mücadele veriyorum konuşurken. Düşünceler beynime geliyor, beynim o düşünceleri uzaklaştırmak istiyor sanki ifade edememem için. Bu yüzden zorla konuşuyor gibi hissediyorum kendimi. Düşünememe hissi diyorum ben buna, sanki beynim kendini düşünmemeye şartlamış, ben de ona karşı düşünmeye çalışınca düşünmekte zorlanıyorum, bu yüzden herhangi bir şekilde insanlarla iletişime girmekten çekinir oldum. Sanki hiçbir şey söyleyemeyecekmişim, düşünemeyecekmişim gibi geliyor o yüzden çekiniyorum. Ve bu his sadece insanlar arasındayken değil, kendi kendime düşünürken de geliyor yani esas sorun bende. Bir şey anlatırken sürekli anlatacağım şeyi unutacağım hissi geliyor, bir türlü atamıyorum bu hissi beynimden. Bir de bu aralar durduk yere heyecanlanma sorunu başladı mesela, eskiden yoktu, evde bir şey düşünürken bile durduk yere heyecanlanıyorum. Sanki sürekli beynimdeki bir mekanizmaya karşı savaş veriyorum düşünürken. Sürekli düşünceler beynimden uçacakmış gibi geliyor. Artık hayattan bezecek duruma geldim, şu böbrek üstü bezleri sanırım, sürekli çalışıyor. Bu sartlanma hissinin var olduğunu bilmek de bir şeyi değiştirmiyor, takıntı devam ediyor. Bu hissi nasıl aşacağımı bilmiyorum. Hızlı karar veremiyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim bu takıntıdan kurtulmak için yardımcı olur musunuz?
Merhaba yaladıklarınız size çok sıkıntı veriyor anlaşılan. Ama ne iyi ki bir çözğm yolu arayacak ve bunu uygulayacak güçtesiniz. Her şeyden önce bu durum hep böylemşydi? Ne oldu da birden düşünmeme hissi dediğiniz durum ortaya çıktı? Nasıl bir kişilik örüntünüz var? Bunları bilmek gerekir. Size nokta atışı bir çözüm önermek zor. Ama başetme gücünüz yerindeyken ve bunu istiyorken bir psikolog ya da psikiyatrist ile görüşmek size çık fayda sağlayacaktır
Bu hissin başlamasından itibaren ilk 1,5 yılı yılı fazla önemsemeden, takıntıyı kabullenip aynı zamanda hayatıma devam etme yolunu seçerek bir şekilde geçirdim. Ancak son 3 ayda takıntım daha şiddetlendi, yön değiştirdi, önceleri fiziksel bir etki yaratmamasına rağmen artık durduk yere vücudumda kasılmalar hissetmeye başladım. Bu da beni rahatsız etti ve artık bu hissi görmezden gelmenin hiçbir işe yaramayacağını düşünerek bir çözüm aramaya koyuldum. Bu hissin şiddetlenme sürecini tetikleyen olay ise şu oldu: Bir gün yakın bir akrabamla sohbet ederken yaşadığım bir olayı anlatıyordum, anlatırken bir anda ansızın gene tuhaf bir his geldi ve ne anlattığımı, ne anlatacağımı unutur gibi oldum. Tabii, halihazırda bende var olan başka bir takıntı mevcutken, bu ikinci hissin ortaya çıkması beni telaşlandırdı. (Anlaşılması zor şeyler söylüyorum farkındayım ama, maalesef yaşadıklarımı anlatması gerçekten güç.) Zaman içinde takıntı daha da gelişti ve sanki kavramları, kelimeleri, cümleleri düşüncelerle, olaylarla bağdaştıramama gibi bir sorun ortaya çıktı. Sanki düşüncelerimi anlatmak için kelimeleri değil, kelimeleri anlatmak için düşüncelerimi kullanıyorum. Bir de sürekli lafımı tamamlayamayacakmışım gibi geliyor, bir şey konuşurken içime heyecan giriyor, o hissin gelmesinden kaygı duyuyorum. Zira o his gelince bir anda anlattığım şeyi unutabiliyorum. Bunları burada anlatması zor o sebeple lafı fazla uzatmadan sizin sorularınıza geçiyorum. Bu durum daha önceden böyle değildi, hatta buna benzer bir şey de yaşamadım. Yukarıda anlattığım gibi bir gün okulda öylesine düşünürken kafamda durduk yere "Ne konuşacağız" sorusu belirdi ve tuhaf bir kasıntı oluştu. Sanki beynim düşünmemeye, konuşmamaya şartlanmış gibi oldu ve ben de bu hisle mücadele ediyor gibiydim. Mesela bir şey söyledikten sonra o his aklıma gelince diğer söylediğim şeyi sonradan uyduruyor gibi oluyordum, kendi düşüncem değildi sanki. İşin tuhafı kendi kendime konuşurken bu his aynı şekilde işliyordu, içimden konuşurken bile. Buraya kadar okudunuz mu bilmiyorum ama umarım sizi yormamışımdır, teşekkürler.
Hepsini okudum Sizinde bshsettiğiniz gibi ysşafıklarınızı ifade etmek sizin için çok zor görünüyor. Diğer taraftan oldukça da sizi rahatsız ettiği çok açık. Yeniden şunu belşrtmekte fayda görüyorum. Buradan net bir yön çözüm ütetmek sağlıklı olmayacaktır. Mutlaka psikolog ya da psikiyatrist görüşmesi almalısınıx. Bir şeylerin yoluna girmesi bu yolla mümkün olabilir
