Hocam merhabalar. Ben küçük yaslarımdan itibaren bırkaç yılda bır bi anda cevreme kendime aileme dünyaya karsı yabancılık yaşıyorum bu dünya nasıl var ben nasıl varım annem babam gerçek mi diye sorular soruyorum o sorularla mesgulken bi anda kalp atıslarım hızlanıyor cok korkuyorum hersey bana cok yabancı gelıyor mesela arkadaslarımla otururken onlar konusuyor ben kaç yıllık arkadaslarıma sankı cok yabancılarmıs gıbı bakıyorum ellerine yuzlerıne durmadan sorguluyorum içimden ama biri bana bişey sorsa gayet normal cevap verıyorum yanı dısardan hıc kımse benım bu hastalıgı yasadıgımı anlayamaz işin kötü yanı bu durumu kimseye de anlatamıyorum bir ara doktora gitmiştim selectra vermişti ama geçtiği için tekrar gitmemiştim bu hastalık kendisi bi anda geldiği gibi gidiyor da ilaçla çözülebilecek türde değil gibi gelıyor bana ama dediğim gibi ufak yaslardan ıtıbaren yasıyorum su an 18 yasındayım 10 kere falan yasamısımdır ve hepsınde de gecmıstır ama benım size sorum neden beynım bana bu sorunları yukluyor neden dunyanın varlıgına kendıme hatta elime ayagıma anneme babama ınanamıyorum ve bunların gerceklıgını sorguluyorum yardımcı olursanız sevinirim.
Nazlı hanım merhaba, Yazdıklarınızdan hassas bir psikolojiniz olduğu anlaşılıyor. Bir ruh sağlığı uzmanından profesyonel destek almanız uygun olur. Saygılar
Nazlı hanım merhaba, Yazdıklarınızdan hassas bir psikolojiniz olduğu anlaşılıyor. Bir ruh sağlığı uzmanından profesyonel destek almanız uygun olur. Saygılar