Merhaba, Ben bir arkadaşım adına yazıyorum. Kendisiyle farklı şehirlerdeyiz ve bu nedenle de ancak telefonla ona destek olabiliyorum. Henüz 23 yaşında, bu sene Açıköğretimden mezun olacak. Ama hayata karşı çok negatif. Nasılsın desem eh idare eder diyor, olaylara negatif bakıyor. Birşey olduğunda hemen 'bende şans yok, kaderim bu' gibi söylemlerde bulunuyor. İnternetten iş arıyor, bulamayınca karalar bağlıyor. Memurluk sınavında iyi puan alamadı, bir sonraki sınava kadar sabredemem diyor. Kurslara git, sosyal ortamlara karış diyorum canım istemiyor, orada bile beni istemezler diyor. Devamlı evde, ev işi, akrabalarının çocuk bakımı gibi şeylerle meşgul. Ben yakında işe başlayacağım, sevincimi paylaşamıyorum bile, üzülmesin diye... Her konuşmada kendine pay çıkartıyor, üstüne alınıyor. Elimden geldiğince teselli etmeye çalışıyorum ama ben de yorulduğumu, yıprandığımı hissediyorum. Psikoloğa git dedim ben deli miyim diye tepki gösterdi. Depresyonda olduğunu düşünüyorum. Ne önerirsiniz?
Merhaba Ayse Hanim, ailesine endisenizden bahsedebilirsiniz ve ailesi 'tedavi' konusunda kendisine destek olabilir. Uzak sehirlerde yasiyor olsaniz bile bir dostun varligi iyi gelecektir. İletisiminizi azaltmamanizi oneririm.