değişik olaylar
21 yaşındayım üniversite öğrencisiyim fakat öğrenci denilemez buna bilirsiniz herkes üniversite hayatında ilk senelerinde sorun yaşarlar şehri sevmezler istedikleri bölüm değildir vs. ben sizden 3. bakış açısı olarak fikrinizi merak ediyorum çok çalışkan bir insan değilim öncelikle kendimi hep zorlayarak bir şeyler yapmaya çalıştım, başarılı olduğum anlarda oldu tabi. Ailem beni git oku şehri boşver okuluna git gel diye gönderdi bende beni göndermeyin gitmem dedim bir daha hazırlanim, izin verin dedim yok dediler istemiyorum dedim yok gideceksin dediler her neyse geldim 2.senem şuanda hiç gitmiyorum hemde hiç sürekli kavga dövüş artık beni aramıyorlar bile çünkü aradıklarında yine aynı tartışma çıkıyor kimi zaman gitmek istiyorum okula bu kadar boşluktan çok sıkıldım diyorum ama nafile alıştım birde benim gibi düşünen çok arkdaşım var ev arkaşlarım vs. onlarda nefret ediyorlar ama gidiyorlar bu sorun artık çıkmaza girdi çalış yatay geçiş yap diyorlar ama inanın buraya daha ilk geldiğim günden beri ben burda yapmam yapamam dedim hiç sevmedim böyle bir durumda sizce; suçlu arıyor değilim ama sorun kimde ya da çözüm önerisi ne gibi olabilir merak ediyorum.
Merhaba, öncelikle gittiğiniz şehri sevmemenizdeki nedenlere bakmak gerekir. Okula gitme konusundaki motivasyon eksikliğinin nereden kaynaklandığını bulmak faydalı olacaktır. Aile içinde bu sorunu çözmek için de aradaki iletişim yolları gözden geçirilmelidir.
Kaldığım şehri sevmiyorum çünkü küçük mekan olarak kısıtlı geri kalmış bir şehir aile ilişkilerimde seni seviyoruz diyorlar ama okula falan gitmessen nefret ediyoruz diyorlar sınava hazırlanırken çok stesli geçti biz bir daha o stresi çekemeyiz diyorlar yani şuan 2.sınıfım buraya geliyorum yatıyorum geziyorum hiç bir şey yapmıyorum boşa gidiyor senelerim
Bir yere veya bir duruma alışmak belli bir vakit alır, bu doğaldır. Fakat sizin durumunuzda bu sürenin uzamasının başka nedenleri olabilir. Bunun için daha detaylı konuşmak gerekir.
Hocam geçen seneden beri içime kapanıyormuşum gibi hissediyorum kimseyle konuşmak istemiyorum tek başıma kalmak istiyorum bazen kendimi çocuk gibi hissediyorum her şeyi tek başıma yapmak istiyorum ve herkesten nefret ediyorum bunların okul movasyonuma belki etkileşimi olmuş olabilir emin değilim bu anlattığım başka bir sorun hatta kendimi bu sene çözmüş olsamda baya kendimi sıkıyorum kasıyordum dişlerimi vücudumu kasıyordum ve engel olmak istesemde olamıyordum aralıklarla oluyor yine ama dediğim gibi üstesinden bayağı bir geldim bu soruyu başka bir doktorada sordum ayrıca size de sormak istiyorum her doktorun görüşü farklı sonuçta ben sizin de görüşlerinizi merak ediyorum ilaçlık bir durumum var mı sizce hocam etrafımda arkadaşlarım var ilaç kullanıyorlar antidepresan kendimde değilim kafam çok iyi şuan vs diyorlar ben ilaç kullanmadan öyleyim zaten ilaç kullansam acaba nasıl olur diyorum her neyse durumlar böyle teşekkürler
Tarif ettiğiniz durumlar depresif belirtileri anımsatıyor. Fakat kesin tanı koymak bu kadar bilgiyle mümkün olmaz. İlaç için de bir psikiyatriste danışmanız gerekmektedir. Bunun yanı sıra terapiye de başlamanızı öneririm. İyi günler dilerim.
