Hocam merhaba. Ben 15 yaşında bir kızım. Hocam benim sorunum bazenleri o kadar mutsuz oluyorum ki hiç çekilmez hale geliyorum. Arkadaşlarım ve ailem bu durumu fark edip yanıma gelip 'Neyin var ?' diye sorduklarında onları hep tersliyorum. Mutsuz olduğum zaman herşeyi kırıp dökesim ve herkesle kavga edesim geliyor. Çok agresifleşiyorum. Ama bazen de o kadar mutlu oluyorum ki. Böyle her yere mutluluk saçıyorum. Ailem mutsuz olmamı ergenliğime bağlıyor ama diğer arkadaşlarımda ergen fakat hiç böyle davranmıyorlar. Arkadaşlarım ise bu mutsuzluğumu hiç sevgilim olmamasına bağlıyorlar. 'Sana acil sevgili bulmak lazım' gibi cümleler dolanıyor. Mutsuzken yaşamak istemiyorum, hayattan hiç tat almıyorum ve ölmek istiyorum ama sonra aklıma ailem geliyor ve bundan vazgeçiyorum. Bu mutsuzluğum derslerimide etkiliyor. Mutsuzken hep yatmak istiyorum hiç kimseyle konuşmak istemiyorum. Ve ben bu mutsuzluğumun nedenini bilmiyorum. Hocam lütfen bana yardım edin. Şimdiden teşekkürler.
Merhaba, İçinde bulunduğunuz yaş duygusal dalgalanmaların yoğun olduğu, kimlik karmaşasının yaşandığı, beğenilme ve onaylanmayı neredeyse bir ölüm kalım meselesi gibi bakıldığı bir dönemdir. Buna birde okul başarısı sınav stresi ve gelecek kaygısı, ailenin beklentileri eklendiğinde her şey dahada zorlaşır. Bunun bir süreç olduğunu kabul etmeli geleceğe odaklanmalısınız. Duygusal dalgalanmalar olduğunda bir an durup ben şimdi tam olarak ne hissediyorum, neden böyle hissediyorum, nasıl davranıyorum, bu davranışlarım bana ne kazandırıyor ne kaybettiriyor gibi sorular sorarak farkındalığınızı artırabilir, kendinizi daha fazla kontrol edebilirsiniz. Her şeye çevrenizle sıkıntılar yaşamaya devam ediyorsanız ailenizle konuşarak bir ruh sağlığı uzmanından profesyonel destek alabilirsiniz. Saygılar