çocuğunu kaybeden anne
Hocam kusura bakmayın. Benim baldızım 35 gün önce 6 yaşındaki çocuğunu kaybetti. Ailenin tek çocuğu idi. Baldızım şuan 33 yaşında ve resim öğretmeni. Çocuğunda doğuştan gelen araknoid kist vardı. Komşusunda çocuklarla beraber oynarken ranzadan anlamış kist kanama yaptı ve ani bir şekilde vefat etti. Bu olaydan sonra baldızımda değişik durumlar gözlemliyoruz. Bazen herşeyi kabulleniyor bazen komşusunu, bazen kist için önlem almayan doktorları bazen kardeşini bazen annesini suçluyor. İnançlı bir yapımızda var fakat baldızım yeri geliyor Allaha isyan ediyor. Sürekli niye benim çocuğumu aldı diye sitemlerde bulunuyor. Sürekli sebep ve suçlu arıyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz psikiyatrlardan yeterli destek alamadık. Erzurumda yaşıyoruz ve ilimizde sizin gibi psikologlarda yok ne yapacaz bize bir yol göstermede yardımcı olun. Şifa Allahtandır ama sizin gibi insnlarıda şifa kudretini göstermek için vesile kılmıştır..
Mustafa Bey merhabalar; böyle şok ve ani kayıplarda bu aşamalardan geçmeyen yas ne yazık ki yok.Bunlar; -İnkar ve şok -Pazarlık -Kızgınlık -Suçluluk -Adalet arama -Depresyon -Yalnızlık -Kabullenme -Umut Baldızınıza yardımcı olmak için onun yanında olun, acısını paylaşın, saygı duyun, ancak cesaret ve güven veren telkin ve tesellilerden uzak durun. Bunlar işe yaramaz. Baldızınızı üzmemek niyetiyle konuyla ilgili konuşmaktan kaçınmayın. Tam tersine, o istemediğini belirtmediği sürece durum hakkında konuşun. Konuşmaktan kaçınmak o duyguyu yok etmez, tersine pekiştirir. Konuşmada yaşananlarını kolaylaştırma amacıyla acısını hafife almaya çalışmayın, acının gerçeğine uygun, onu önemseyen bir tutum gösterin. Acısına verdiğiniz önemi gösterin. Dikkatli dinleyin ve onun duygularına ve inançlarına olan saygınızı belli edin. Onunkine benzer olan duygu ve deneyimlerinizi paylaşın. “Seni çok iyi anlıyorum” gibi içi boş sözlerden kaçının. • Eğer depresyonun belirtileri çok ciddi ise ve baldızınız günlük etkinliklerini sürdüremiyorsa, ayda bir kez bile olsa uzakta olup olmamasına bakmaksızın bir uzmandan yardım alması için çaba sarfedin.
şu aşamada çok güçsüz hissediyor kendini. günlük aktivitelerini doğal olarak yapmıyor. ailesi olarak biz sosyalleşmesi daha fazla içine kapanmaması için işine başlaması taraftarıyız, o ise şubat tatilinden sonra başlamak istiyor. bunun dışında bu yas sürecini ne kadar sürdürelim. adetlerimiz gereği 40 çıkınca mevlüt okutulur.. yavrumuz günahsız diye 3 günlük taziye haricinde hiç bir dini ritüel yapmadık.. yapmamızın faydası olurmu baldızıma bilemiyoruz.. kusura bakmayın rahatsız ediyorum...
Siz karşı çıktıkça anlaşılmadığını düşünecek ve sizi de etrafından uzaklaştıracaktır zamanla. Hiç karşı çıkmayın fiziksel olarak beslenmesine bakımına dikkat edin yeterli. Ne yapmak istiyorsa eşlik edin. Dini ve geleneksel faailiyeylerin hepsi hem baldızınız için de iyi olacaktır çünkü yasın gereklerini yapmak yası daha fazla kabul etmeyi sağlar. Sağlıkla kalın.
çok teşükkür ederim çok ilgilisiniz çok sağolun. iyi çalışmalar. sağlıkla kalın..
Rica ederim .Sağlıkla kalın.
