Hüsnü bey merhaba; Yıllardır mevcut olan borderline ile mücadele ediyorum, bundan 2 yıl önce gitmiş olduğum psikolog beni psikiyatriye yönlendirdi, psikiyatri hekimi tavsiyesi ile tam bir yıl lustral 1000 mg kullandım, lakin hiç bir faydasını görmedim, psikiyatri hekimime son gittiğim kontrolde senin hiçbirşeyin kalmadı gayet iyisin dedi, hiçbir değişiklik olmadığını söyledim, çalışma koşullarımın kötü oluşuna bağladı, onun bu sözleri üzerine işimi değiştirdim, lakin çözüm olmadı, lakin yaklaşık 1 yıldır tasavvufla ilgilenmeye başladım, bu sürede tasavvufun sayesinde şikayetlerimin yarı yarıya azaldığını gördüm ama şuan en büyük sorunum, sıkıntım, çalıştığım işimi deliler gibi bağlanmak ve öfke kontrolümü halen tam olarak sağlayamam bu yüzden değiştirdiğim işimden de ayrılmak zorunda kaldım, İşimden tüm yöneticilerim memnun kalıyor, öylesine deli gibi çalışıyorum ki kusursuz ve mükemmel olması adına hayatımı yok sayıyorum, lakin öfke kontrolümü sağlayamadığım için herkes benden vazgeçiyor, Ne yapmamı tavsiye edersiniz?
öfkelendiğiniz ancak kendinizi gayet iyi kontrol ettiğiniz bir anınızı hatırlıyormusunuz?.
Çok nadir o kişinin karşısında kendimi tutsam bile, o kişi yanımdan ayrıldığında sinir krizi geçiriyorum, kendimi kaybedemiyorum, resmen hastalanıyorum, uyumayınca da bitkinliğimi atamıyorum ayrıca o kişinin karşısında kendimi tutarken nefes alamıyorum, kollarım ve bacaklarım kesiliyor, Çok kötü oluyorum.
Demekki o kişinin yanında kendini tutabiliyorsun , simdi 1den 10 a kadar ofkenize puan verirseniz. Yani 1 en yüksek öfke, 10 en sakin oldugunuz durum diyecek olsak yukarıda bahsettiğin olaya kaç puan verirsiniz
2 puan diyebilirim, çünki öfkelendiğim çoğu zaman ne yaptığımı bile hatırlmıyorum
bu skor 4 olsaydı davranışlarınız ve tutumlarınız ne şekilde olurdu.?
çok uğraşmama rağmen yapamıyorum onun için bilemiyorum
Sadece varsayin
Şayet öyle olduğunu varsayarsam herşey biraz daha iyi olacaktır elbette
her şey biraz daha iyi olduğunda bunu nasıl yapmış olursun?
bilmiyorum hüsnü bey ve sorular beni çok yoruyor, sanki göğsümü bir el sıkıyor ve sanki nefes alamayacak şekilde oluyorum, kusura bakmayın ve yanlış anlamayın sadece böyle durumlarda sürekli sorulan sorulardaki içinde bulunduğum ruh halimi bilmenizi istedim, bilmiyorum inanın bilmiyorum, lütfen bu size karşı değil yanlış anlamayın işte iş hayatımdaki yada çevremdeki insanlarda böyle bikaç soru sorduğunda boğulacakmış gibi, kalbime çarpıntı geliyormuş gibi hissediyorum ve insanlarla mesafeli olmayı yada yalnız olmayı tercih ediyorum, gerçekten ciddi bir desteğe ihtiyacım var lütfen yalnış anlamayın beni sizinle alakası yok, sizde sorularla yol gösteremeye çalışıyorsunuz biliyorum ama inan sorunuzun cevabını bilmiyorum
Herşey birazdaha iyi olursa sizde neler değişir. Bu değişim cevreniz tarafından nasıl anlaşılır
ben bana soru sormanızı değil yol göstermenizi istiyorum lakin herkes gibi sadece soru soruyorsunuz ben artık insanların bana soru sormasından çok bıktım,çok yoruldum çok özür dilerim lakin ben artık soru duyduğumda içim sıkılıyor, yüreğim daralıyor
Başkasının cevapları sizin cevaplariniz değildir. O sebeple doğru cevap kendi bulabildigin cevaptir. Sordugum sorular bu yönde sorulmustur. Ayrica cevaplara ulaşmak zaman ve uğraş ister. Bu yonuyle talebinizi olumlu karsiliyorum. Size son önerim bir terapiste gitmeniz olacak