Mhb.Damla hanim.ismim serkan 42 yaşındayım 13 yıllık evliyim 2 çocuk babasıyım. Eşimle bu 13 yıl zarfında iki yada üç kez ayrılık yaşadık bu ayrılıklar süresinde kendimizi dinlenmeye çektik te diyebiliriz.her bireyin olduğu gibi benim de kişisel sebeblerden eminim çekilir yanim kalıyordur şimdi gene böyle bir evre içindeyiz. Benim aile bağlarım çok kopuk bu yüzden olacakki aile çok düşkünüm veya öyle saniyorum. benim sizden öğrenmek istediğim bir insan kafasındaki düşünce yoğunluğundan nasıl kurtulup gerçekleri görmeye başlayabilir. Bu konuda bana sağlıklı ve doğru şudur dedirtecek düşünceye şu an inanin ulaşamıyorum. Ve bu durum içerisinde belki kendime belki kkarsimdakinin yanlış kararlar almasına neden oluyorum.saygilarimla.
Merhaba Serkan bey, yaşadığınız problem ve bununla birlikte gelen duygu yoğunluğunuzu çok iyi anlıyorum. Bir ilişkinin sorunlu olup olmadığını anlamanın bir çok kritik nedeni vardır. Sizin bahsettiğiniz üzere, bunlardan birisi de ayrılıp barışmalardır. “Tamam, ayrılalım” deyip bunu çevrenize duyurduktan sonra ertesi gün, ya da bilemediniz birkaç hafta içinde tekrar barışıyorsanız ve bunu yapmayı artık alışkanlık haline getirmişseniz o ilişki büyük bir sallantıda demektir. Ayrılık ‘değerli’ bir olgudur. Yani bir karardır ve her karar gibi onun da değeri vardır. Siz aldığınız kararı uygulamak yerine sürekli değiştirirseniz artık ne kendinize ne karşınızdakine ne de çevrenize kendinize inandıramazsınız. Yani ayrılık değersizleşir, sizi de değersizleştirir. Size buradan önerebileceğim şey bu önemli soruyu sormanız; ''Bu ilişkide iki tarafta da gerçekten sevgi hala var mı ?'' Eğer var ve kurtarılmaya değer görülüyorsa en kıza zamanda, ki özellikle çocuklar için, eşiniz ile konuşup bir Aile/çift danışmanlığı almak en sağlıklısı olacaktır. Sevgiler.