Doktor bey; ben yaşadığımız bazı iş ilişkileri nedeniyle babam kardeşim ve eşim arasında kaldım. Hepsi de haksız ve hakli kendine gore. Babmin da daha cok haksiz oldugunu dusunuyorum . Eşim ailemle görüşmüyor artık. Bu durumu bir türlü kabullenemedim. Ayrıca iş hayatında da babamla birlikte çalıştığım için sürekli taze tutuyorum. Neredeyse iş yerindeki personelin tamamına karşı öfke duyuyorum. Ailemle sürekli iş yüzünden tartışıyoruz. Konuyu kapatiyorum ama kapanmiyor aslinda. Başka bir işe de geçmek istemiyorum. Sonuçta çok gergin kızgın mutsuz bir insan olsum. Acaba bu hislerden tek başına destek olarak durum aynı kalsa dahi kurtulmam mümkün mü? Yoksa eşim ve ailem grup olarak mi gelmemiz gerekir. Ya da eşim ile ayrı ailem ile ayrı mi oluyor seansalar. Sonucta ben artik mutlu , hayata guzel bakan , yumuşak huylu güler yüzlü olmak kimseyi kırmak ve kendimi de boşuna üzmek istemiyorum. Şimdiden teşekkür ederim yapacağınız yorum için...
Merhaba Esra Hanım *** *** ** nolu telefonumdan beni arar mısınız lütfen. saygılarımla