Merhaba. Ben 19 yasinda bi kizim annem 36 babam 41 yasinda. 15 yasindan beri calisiyorum liseyi aciktan okuyorum. Ailem biraz sıkıdir fazla sıkı hatta. Calisip eve geliyorum elimde meslegim var artik. Maasin hepsini onlara veriyorumm. Ama ben hep calisiyim ev isi yapiyim istiyolar disariya ciktigim zaman cok problem oluyo . mesela suan yeni tasindik eve halamin kizi dun gece bizde kaldi . oglen disari cikal dedi ve halamin kizi benden buyuk diye izin verdiler. İzin verdikleri halde ben eve gelince demedikleri laf kalmiyo . hep onlarin istekleri yapip onlarim istedigi gibi biri oldum yemedim icmedim ama bi turlu onlara yaranamadim hep memnunsuzlar ve ben cok uzuluyorum sirf bu huylari yuzunden erkenden evlenmek istiyorum . ben kendimi bildim bileli hic onlarla anlasamadim hep nefret ettim onlardan hala da ediyorum . boyle bi anne babaya ne yapmam gerekiyo ?, evliligi de kacamak olarak gormek istemiyorum ama onlarin sesini bile tahammul edemiyorum artik.
Merhaba Belliki çok erken yaşta büyük sorumluluklar almışsın. Annene ve babana ne yapabileceğini söylemek zor. Ama kendin için bir amaç edinmen seni kurtarabilir. Daha iyi bir iş gibi. Genç yaşında rahat ve özgür olman kendi başına anlattığın koşullarda pek de mümkün görğnmüyor. Belki tanıdık ve aikenin gğvendiği akrabalarınla birlikte dışar çıkman sana az da olsa nefes aldıracaktır. Seninde değindiğin gibi evlilik bir kaçış yolu olarak tetcih edilirse o ilişkşde de seni nelerin beklediğini bilemezsin. Bu nedenle evlilik istediğin için olmalı. Bir kaçış yolu olmamalı