Hayırlı akşamlar 3 yaşında erkek yeğenim var. 15 gün önce kreşe başladı 3 yıl babannesi baktı. Ani travmaları çok yaşadı. Emerken anne hamile kalınca sütten kesildi. Kardeşine bakıcı bakarken o babanneye götürüldü. 3 yaşını doldurduğu an kreşe gönderildi.15 gündür ağlıyor. Babaanneye gitmek istiyor. Anne bu konuda ısrarcı kaynana gelin muhabbetleri kreşi dayatma yapıyor. karı koca çalıştıkları için sabah 8 akşam 17.00 arası yegenim toplam 10 kelime ancak konuşuyor derdinin vucut diliyle anlatıyor. Küçük çişini bazen söylüyor ama büyüğü bez bağlatmadan yapmıyor. anne biraz rahat tuvalete yapacaksan yap yoksa tut gibi şeyler konuşuyor.Kreşte saldırganlık gösteriyormuş. Öğretmeni velilerimiz eymeni yetiştiren ana babayı merak ediyoruz diye babasının canının sıkmış. Baba annesini suçluyor yetişmesinde. Dışardan arkdaşlarım kreşte eymenden başka ağlayan kalmadığını söylüyor. Ama anne ve baba mızmızlanıyor diyorlar. Şİmdi esas meselenin çocukta değil anne babada olduğunu düşünüyorum. Kendi rahatlıkları için çocuğu harcıyorlar gibi geliyor. Sizce anne babayımı piskolojik danışmaya ikna etmelimiyim yegenideki bu anı travmalar onun hayatına ağır piskolojik sorunlara yol açarmı ? Bana bu öfke tutumu arkadaşlarına vurması konuşamamasından kaynaklı geliyor. Anne babasına göre babaanneden kaynaklı geliyor. Babaneyle sadce geçtiğimizhafta sonu geçirdi. Babanneyle her tlf. yada yüzyüze konuşmada çocuğun değiştiğini idda ediyorlar gerçekte bundan olabilir mi?
Merhaba İzzey Bey. çocuk davranışlarında anne baba eğitimi temel alınır. Ebeveynlerin davranışları değişmeden çocuktan davranış değiştirmeyi bekleyemeyiz. Bir uzman çocuğun davranışlarını gözlemleyerek anne babaya nasıl davranacağı anlatılır. Sorunu çocukta babada yada annede aramak yerine ailece değişime açık olunmakta yarar var. iyi akşamlar.