Senin suçun değil!

Senin suçun değil!

Senin yüzünden biz ayrıldık...
Senin yüzünden ben kariyerimden oldum...
Senin yüzünden hasta oldum... Ne kadar yıpratıcı bunları duymak ve ardından tüm hayatı boyunca bu yükü taşımak. Ne yazık ki bu suçluluğun verdiği ağırlığı sırtında taşıyan çocuk ve yetişkin sayısı çok fazla. Bugün yine böyle bir durumla karşılaşınca yazmak istedim.
Ebeveynler bazen sesli bazen sessiz, bazen yorgunluktan, bazen çaresizlikten, bazen de bilmeden çocuklarının sırtına ömür boyu onları aşağı çeken, özgürlüklerini elinden alan suçluluğa boğuyorlar. Terapistin sonra ne kadar da çok çalışması gerekiyor bu suçluluğun yarattığı baskıyı kat kat soymak için. Bu katmanlardan karşılaştığım ve çalıştığım bazılarını yazacağım. Belki az da olsa bu baskıyı hafifletir...
    Küçükken anne babanın bakımına muhtaç olman ve onların seni yetiştirirken yorulmaları senin suçun değil.
( Şimdi artık çocuk sahibi olmanın onların bilinçli kararı ve sorumluluğu olduğunun farkındasın).
   Sana haksız ve acımasızca davranmaları HİÇBİR ZAMAN senin suçun değildi.
(Şimdi artık kendini korumayı ve kiminle güvende hisseteceğini biliyorsun)
   Anne babanın arasında olanlar HİÇBİR ZAMAN senin suçun değildi.
(Ebeveynlerin kavga etmelerinin ve ayrılmalarının sebebinin çocuklar olmadığını artık biliyorsun)
   Ebeveynlerinin iş değiştirmesi/taşınması senin suçun değil.
(Şimdi artık herkesin kendi seçimleri ve yolculuğu olduğunu biliyorsun)
   Evcil hayvanların kaçması/ölmesi senin suçun değil.
(Bunların hayatın hüzünlü bölümü olduğunu biliyorsun)
   Farklı hissetmen senin suçun değil.
(Biricik olduğunu ve mutlaka anlaşabileceğin birileri olduğunu artık biliyorsun)
   Kardeşlerine benzememen senin suçun değil.
( Şimdi ama artık kendin olmayı ve herkesin özel olduğunu biliyorsun)
   Ebeveynlerinin hasta/yorgun/mutsuz olması senin suçun değil.
( Başkalarının seçimlerinin ve duygularının senin sorumluluğun olmadığını biliyorsun)
   Küçükken ağlaman, öfkelenmen senin suçun değildi.
(Artık duygularını daha iyi anlıyor ve düzenliyorsun)

Bu yazı uzar gider.. Sizin var mı içinizdeki suçlu hisseden çocuğa söylemek istediğiniz?

Bu makale 26 Mayıs 2021 tarihinde güncellendi. 0 kez okundu.

Yazar
Uzm. Psk. Şehrazat Paşa

2012 yılında Ege Üniversitesi Psikoloji bölümünden mezun oldum. Aynı yıl içinde Ege Ünivesitesinde Madde Bağımlılığı Toksikoloji ve İlaç Bilimleri Enstitüsü'nde Bağımlılık Danışmanlığı yüksek lisans programına başladım. İnsan kişiliğinin gelişiminin en önemli yılları olan 0-6 yaş arası çocuklarla daha yakından ilgilenmek amacı ile ana okullarında psikolog olarak çalıştım. Ardından ortaöğretim okullarında ergenlerle sınav kaygısı, sosyal ilişkiler ve kimlik gelişimi gibi konularda destek sağladım.  TUBİTAK’ın Şizofrenide Gen Çevre Etkileşimi projesinde görüşmeci psikolog olarak yer aldım. An itibariyle çalışmalarımı yüzyüze ve online olarak yürütmekteyim.  Terapilerimde ağırlıklı olarak Bilişsel – Davranışçı,Şema Terapisi ve Gottman Çift terapisi yöntemlerini uygulamaktayım. Çalışma alanlarım: Aile ve Çift Terapisi, Bireysel Yetişkin Terap ...

Etiketler
Anne baba tutumları
Uzm. Psk. Şehrazat Paşa
Uzm. Psk. Şehrazat Paşa
Ankara - Psikoloji
Facebook Twitter Instagram Youtube