MİZAÇ

BEBEKLERİN MİZAÇ ÖZELLİKLERİ

AKTİF; Sürekli hareket etme ihtiyacı duyar. Nesneleri sallar ve birbirine vurur. Sürekli etkileşim ve uyarıcı arayışındadır.

CESUR; Ebeveynleri, akranları ile sürekli etkileşim başlatmak için girişimlerde bulunur. Keşfederken ve oyunlarda göreceli olarak korkusuzdur.

ZOR; Bebeğin hemen ağladığı, daha az olumlu duygular sergilediği, yeni durum ve tanımadık insanlara karşı olumsuz tepkiler gösterdiği, öfke patlamaları yaşadığı, sık sık ağlayıp, zor sakinleşen mizaç türü.

KOLAY; Bebeklerin neşeli bir yapılarının olduğu, başkalarına karşı arkadaşça davrandığı, kolayca avutabildikleri, yeni durum, olay ve kişilere kolayca adapte olunan yönelim.

KORKULU; Yeni veya karışık durumdan kolayca korkar. Kuşku ve huzursuzluğu yoğun yaşar.

UTANGAÇ; Başkalarıyla etkileşiminde suskundur. Yabancıların yanında daha sessiz ve az konuşkandır.

YAVAŞ ISINAN; Bebeğin yabancılardan sakındığı, ebeveyninden ayrılmakta tereddüt ettiği, olumlu ya da olumsuz duygularını açıkça göstermediği, yeni durum ya da insanlara karşı temkinli davrandığı, duygu durumu pek olumlu olmayan, bakımını üstlenenlere yapışan yönelim sergilerler.

ÜRKEK; Etkileşime girmek için pek girişimde bulunmaz. Yabancılara karşı temkinli, keşif ve oyunlarda ise önlemler alıp, sakıngan davranan mizaç türüdür.

Bebeklik, çocukluk, ergenlik, yetişkinlik döneminde de benzer kişilik özeliklerini sergilemeye devam ederler. Bütün mizaç türlerinde ebeveynleriyle olumlu etkileşimler kuran bebekler güvenli bağlanmayı gerçekleştirirler. Mizaç özelliklerinin getirdiği kişilik yapısıyla birlikte bazı ebeveynler bu durumdan etkilenip, bebek-ebeveyn ilişkisini etkileyebilmektedir. Bebeğinizin mizaç yapısını bilmeniz ona davranış şeklinizi de değiştirmenize yardımcı olacaktır.