Harekete geçmeyi istemek en önemli nokta sanırım.
Harekete geçme ihtiyacı duymak, ve devamında gelen motivasyon!
Ne istediğini bilmek bazen zor olsa da davranışların değişmesi için harekete geçtiğinizde aslında bir eksikliği fark etmiş oluyoruz.
“Spor yapmıyorum, kendime yeterli vakit ayırmıyorum, yapmam gerekenleri erteliyorum, yapabileceklerimi göremiyorum veya görüyorum ama harekete geçemiyorum.” gibi düşüncelerin içinde boğulduğunuzu fark ettiğinizde bu şekilde düşünmenin sizde uyandıracağı kaygı ve pişmanlık ne yazık ki harekete geçmek için yeterli değil. Zaten şayet yeterli olsaydı çoktan bir yerden başlamıştık değil mi?
O zaman ne demiştik; harekete geçmeyi istemek önemli ilk olarak, bizi eyleme geçirecek motivasyon orada saklı çünkü! Ve inanmak tabii ki. Bir karara varmadan önce onu yapabileceğinize dair inanç ve yapamayacağınızı düşündüren sebepleri, engelleri bulmak ve bunlar üzerine yoğunlaşmak başlangıç için yeterli olsa gerek.
Kendinize inandıkça aslında kendinize olan güveniniz de artmaz mı? “Evet inanıyorum, ve yapabilirim!” diyebilmek de aslında özgüven doğurmaz mı?
Sonrasında ise yapmanız gerekenler belli; yapabileceklerinizi, yeteneklerinizi ortaya koymak.
Ortaya farklı eylemler çıktıkça aslında o sıkışmışlık hissi, çaresizlik, yapamayacağım şeklinde düşünme biçimi bir süre sonra yerini “Evet yapabiliyorum ve yapmaya devam edeceğim!” düşünce biçimine bırakacak ve motivasyonunuzu arttırmaya da devam edecektir!
Kendinize yapabileceklerinizi göstermek için zaman verin, alan tanıyın ve kendini motivasyonunuzu nasıl arttıracağınız üzerine odaklanmaya çalışın!
