Fedakarlık ne kadar da yüceltilen bir davranış biçimi değil mi? Fedakar mısındır, fedakarlık önemli, fedakarlık karşılıklı olmalı, ilişkide fedakarlık yapmalısın , fedakarlık yapmazsan kaybedersin gibi daha bir sürü fedakarlığın önemini duyduğumuz yerler var. Peki toplumumuzda bu kadar yüceltilen ‘fedakarlık’ davranışını yapmaya alıştığımızda,sizin de bir süre sonra ilişkilerinizi kendinizi feda etme davranışları üzerine kurduğunuz oluyor mu?
Her şeyimi verdim, saçımı süpürge ettim, senin için her şeyi yaptım, her şeyi görmezden geldim, kendimi feda ettim ..
Kendimizi feda ettik de ne oldu?
İşte en son bu öfke çıkıyor ortaya; kendimi feda ettim evet peki ya şimdi karşılığında ne göreceğim
Bu düşünce işte bizim daha çok öfkelenmemize sebep olan suçlu değil mi?
Kendimizi feda ettikçe kendimize de aslında öfkeleniriz çok fazla olduğunda, ve sonucunda istemediğimiz bir şey olursa daha büyük patlamalar yaşarız.
Kendimizi feda etmek ile fedakarlık davranışlarını birbirinden ayırmalıyız
Önceliklerinizi belirlerken kendinizi birinci sıraya koymak bencillik olmayacaktır, ya da kendinizi suçlu hissetmeniz gereken bir alan değil.
“Neden kendimi feda ediyorum?”
Bu sorunun cevabını bulmak da önemli! Kendinizi feda ederek kurduğunuz İlişkilerin bu şekilde sizi uzun vaadede mutlu etmeyeceğini görmeniz dileğimle.
