D vitamini, hormon benzeri fonksiyonları olan bir grup yağda çözünen vitamindir. Türkiye bol güneş ışığına sahip coğrafi bir konumda olmasına rağmen, gebe kadınlar, bebekler, çocuklar ve yetişkinlerde D vitamini eksikliği gün geçtikçe yaygınlaşmaktadır. Özellikle kış aylarında güneşten az faydalandığımız için D vitamini sentezi hemen hemen hiç olmamaktadır. Bu nedenle D vitamini eksikliği bir hastalık göstergesi olacağı gibi, yetersizliğiyle birlikte bir çok sağlık sorunları da ortaya çıkmaktadır.
Bitkisel ve hayvansal kaynaklı olarak alınan D vitamini öncülleri deride ve vücutta sentez edilir.
D vitamini iki şekilde oluşur.
1)Deride güneş ışığı yardımı ile;
Yeterli D vitamini alımı günde 20 dakika boyunca kol, bacak ve yüzün ışığa maruz kalması yeterli olabilir.
D vitamini,
Tüm D vitamini yapımının % 80’i deride olur,
Geri kalanın % 20’si ise diyetle bitkisel kaynaklardan ergokalsiferol (D2 vitamini) ve hayvansal kaynaklardan kolekalsiferol (D3 vitamini) alınır
2) Diyetle besinlerden vitamin D2 ve vitamin D3 alınmasıyla ;
Hayvansal besinlerden alınan kolekalsiferol(D3) ile bitkisel besinlerden alınan ergokalsiferol (D2), ince barsaklardan emilir. Emilen D Vitamini Karaciğerde metabolize olur. D Vitamininin fazlası Karaciğer, yağ ve kas dokularında depolanır. Vitamin D’nin bir kısmı, karaciğerde 25-hidroksikolekalsiferole [25(OH)D3] veya 25-hidroksiergokalsiferole [25(OH)D2]’ye çevrilir. D Vitamininin depolanmayan önemli bir kısmı 25(OH)D3’e dönüşerek kana geçerse de az bir kısmı karaciğerde işlenerek safra yoluyla barsağa taşınır ve ince barsakdan tekrar emilir(enterohepatik dolaşım). Plazmada bulunan 25(OH)D3 veya 25(OH)D2, böbrek hücrelerine gelir ve hidroksilaz enziminin etkisiyle hücre içinde 1.25(OH)2D3 veya 1.25(OH)2D2’ye dönüşerek aktif D Vitamini Metabolitini oluşturur.
D vitaminin vücuttaki rolü
D vitamini bağırsaktan kalsiyum ve fosfor emilimini kolaylaştırıp, böbreklerden fosfor geri emilimini uyararak kemik mineral metabolizmasını doğrudan etkilemektedir.
İskelet sistemi ve D vitamini ; D vitamini eksikliği ile iskelet sistemindeki belirtilerle ortaya çıkan hastalıklar raşitizm ve osteomalasidır.Raşitizm, özellikle süt çocuklarında ve ilk yaşlarda çok görülür.Raşitizmde kemikler yumuşar ve kolay bükülür hal alır.Bacaklarda X veya O biçimi çarpıklıklar olur.Osteomalasi ise yetişkinlerde yaygın olarak görülür ve kemikler daha yumuşaktır. Vücutta kalsiyum emilimi ve kemik mineral yoğunluğu düşüktür.Sık doğum yapan, yetesiz ve dengesiz beslenen, güneşten yararlanamayan kişilerde risk artar.
Diyabet ve D vitamini ; D vitamini pankreasdan insülin salgılayan beta hücrelerini uyararak insülin salınımını arttırır. Serum 25-OH-D ile isülin duyarlılığı arasında pozitif ilişki gözlenmiştir. Ayrıca D vitamini yangısal madde üretimi ve lenfosit çoğalmasını azaltarak Tip 1 diyabet oluşuma riskini ve özellikle açlık kan şekerini düşürdüğü gözlenmiştir.
Obezite ve D vitamini; Vitamin D eksikliği deri altında yağ birikimini artırabilir. Obezitede yağ dokusu arttığı için D vitamini bu dokuda daha fazla depolanmaktadır.
Ortak genetik ve çevresel ortamlarda gelişen, bel çevresi kalınlığı, yüksek tansiyon, kan yağlarında bozukluk, kan şekeri yüksekliği ile karakterize bir kardiyometabolik risk faktörleri olarak tanımlanan metabolik sendroma bağlı olan D vitamini eksikliğinin dünyada populasyonu % 30 -60 olarak görülmektedir.
D vitamini alımı, BKİ (Beden Kitle İndeksi )’ni azaltır ve birlikte kan basınıcını düzenleyerek tansiyonu dengeleyebilir. Ayrıca D Vitamini bazı kanserlerin (meme, prostat, kolon rektum kanseri) otoimmun hastalıkların, kalp hastalıklarının gelişimini önler.
D vitaminin eksikliği riski taşıyan grupları şu şekilde sıralayabiliriz.
Hamile ve emziren kadınlar
Bebekler ve <5 yaşındaki çocuklar
<65 yaş üzeri insanlar
Güneşden az yararlananlar veya kapalı ortamda çalışanlar
Koyu cilt yapısına sahip olanlar(Afrika ve Güney Asya kökenli gibi)
Ayrıca D vitamini eksikliğinin nedenlerine baktığımızda ;
Diyetle yetersiz D vitamini alımı olanlarda , obezite (şişmanlık), yağ emilimi bozukluğu yapan hastalıklarda ( kistik fibrozis, çölyak, whipple, crohn hastalıkları), katabolizmayı arttıran ilaçlar (glukokortikoidler) kullananlarda, karaciğer yetmezliği, nefrotik sendrom, kronik böbrek yetmezliği, genetik hastalıkları (vitamin D bağımlı rikets tip1-2-3), hipertroidizmi olan kişilerde ve anne sütü kullanan bebeklerde D vitamini eksikliği bulgularına çok sık rastlanmaktadır.
Serum D vitamini düzeyleri
Kişide vitamin D düzeyini değerlendirmek için genellikle serum 25- Hidroksi vitamin D (25-OH D) ölçümü yapılır.
25(OH)D düzeyi; 20 ng/ml D’den düşük ise D vitamini eksikliği,
21 ile 29 ng/ml arasında ise D vitamini yetersizliği,
30 ile 80 ng/ml arasında ise normal D vitamini düzeyi,
80 ng/ml’den yüksek ise yüksek D vitamini düzeyi,
150 ng/ml’den yüksek ise D vitamini intoksikasyonu olarak belirlenmiştir.
D Vitamini Kaynakları
D vitamini diyetle, bitkilerde bulunan ergokalsiferol (D2 vitamini) ve hayvan dokularında bulunan kolekalsiferol (vitamin D3) şeklinde alınabilmektedir. Aşağıdaki tabloda gördüğümüz üzere asıl D vitamini, kaynağı Güneş ışığı olup besinlerde ise D vitamini en fazla sırasıyla derin yağlı su balıklarında (somon, sardalya, uskumru, ton balığı) , morina balığı ciğeri ve yumurta sarısında bulunmaktadır.
|
D Vitamini Doğal Kaynaklar |
|
|
Morina karaciğer yağı |
∼400–1,000 IU/çay kaşığı vitamin D3 |
|
Somon |
∼600–1,000 IU/100 gr vitamin D3 |
|
Sardalya |
∼300 IU/100 gr vitamin D3 |
|
Uskumru |
∼250 IU/100 gr vitamin D3 |
|
Ton balığı |
236 IU/100 gr vitamin D3 |
|
Shiitake mantarları |
∼100 IU/100 gr vitamin D2 |
|
Yumurta sarısı |
∼20 IU/yumurta sarısı vitamin D3 /D2 |
D Vitamini Eksikliği Önleme ve Tedavi Yaklaşımı
D vitamini eksikliğini önlemek için, Endokrin Topluluğu kendi uygulama rehberlerinde;
Bebeklerde ilk bir yıl için günlük 400-1000 IU (2000 IU’ye kadar güvenli), 1-18 yaş arasındaki çocuk ve adolesanlar için günlük 600-1000 IU (4000 IU’ye kadar güvenli), 18 yaş üzeri erişkinler için ise günlük 1500-2000 IU (10,000 IU’ye kadar güvenli) D vitamini desteği önermektedir.
Ülkemizde ve dünyada D vitamini yetersizliği yaygın olarak görülmektedir. Bu durumun kısıtlı güneş ışığına maruz kalma ve diyetsel faktörlerle ilişkili olacağı düşünülerek, kişilere vücudun ihtiyacını karşılamak için uygun beslenme kaynaklarından yeterli D vitamini alımı sağlanmalı ve D vitamini takviyesi yapılmasının uygun olacağı görüşündeyiz.
Öneri :
Güneş ışığından D vitamini yapmak için en uygun zaman aralığı Nisan ile Eylül ayları arası saat 11.00 den 15.000 ‘ e kadardır.Her gün 30 dk kadar baş,yüz,el , kol ayak ve bacakların güneş ışınlarıyla doğrudan temas ettirilmesi ile birlikte yeterli ve dengeli beslenme çerçevesinde her gün 1 yumurta ,2 su bardağı tam süt yada ürünleri,haftada 1-2 yağlı balık tüketilmesiyle yetişkin insanlar D vitamini ihtiyacını karşılayabilmektedir.Bu koşulları sağlayamayanlara doktor kontrolünde ek D vitamini verilmesi gerekir.
Referanslar ;
Fatma Uçar1, Mine Yavuz Taşlıpınar1, Ayşe Özden Soydaş1, Nurgül Özcan. Ankara Etlik İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesine Başvuran Hastalarda 25-OH Vitamin D Düzeyleri. Eur J Basic Med Sci 2012;2(1):12-15
Belkız Öngen Ceyda Kabaroglu Zuhal Parıldar. D Vitamini’nin Biyokimyasal ve Laboratuvar De¤erlendirmesi. Türk Klinik Biyokimya Derg 2008; 6(1): 23-31
Laird E, McNulty H, Ward M et al. Vitamin D deficiency is associated with inflammation in older Irish adults. J Clin Endocrinol Metab. February 2014.
