Çocuklarla Terapi
Çocukla çalışmak anne-baba, çocuk ve terapistin karşılaştığı bir araya geldiği başta çok bacaklı gibi görünen bir masanın taşınabilirliğinin anlaşılmaya çalışıldığı bir süreçle başlar. (İkiz, 2015) İlk görüşme ebeveynler ve çocukla birlikte yapılır. Çocuklar yaşanılan zorluğun kendisiyle alakalı olduğunun farkında olabilir ya da olmayabilir. İlk görüşmede ebeveynle çocuk ve terapistin yaşanılan zorluk üzerine birlikte düşünmesi bu açıdan kıymetlidir. Çocuğun hikâyesi ilk olarak anne babanın zihninde başlar. Adı ne olsun, cinsiyeti ne olsun, kısacası ebeveynleri nasıl bir çocuk hayal ediyorlar. Bu nedenle çocuğun öyküsü annenin hamile kalma süreci, çocuğun isminin seçilmesi hikayesi ile başlarız. Çocukluğun dönüm noktalarıyla (tuvalet eğitimi gibi) devam ederiz. Daha sonraki görüşmeler oyun odasında çocukla baş başa gerçekleştirilir.
Belirli aralıklarla aileyle görüşmeler yapılır. Terapi süreciyle ilgili aileye bilgi verilir. Evdeki durum nasıl, ilişkilerinde bir değişim olup olmadığı sorulur. Gerekli görülürse aileye psikoeğitim verilir. Çocuk okula gidiyorsa sınıf öğretmeniyle görüşme gerçekleştirilir.
Hangi durumlarda çocuğunuzla ilgili profesyonel bir yardım almalısınız?
- Çocuğunuza adıyla seslendiğinizde size dönüp bakmıyorsa,
- Çocuğunuz konuşurken göz teması kurmuyorsa,
- Uykuyla ilgili problemler yaşıyorsanız,
- Yemek yemeyi reddediyorsa ya da duygusal yeme yapıyorsa( aç olmadığı halde stresli olduğu durumlarda, üzüldüğünde vs. rahatlama aracı olarak çok miktarda yemek yiyorsa),
- Günlük hayatını yoğun olarak etkileyen korkuları varsa,
- Yoğun olarak kaygı yaşıyorsa,
- Aşırı şiddet eğilimi hiperaktivite varsa,
- 4 yaşın üzerinde olup hala konuşmamış olma,
- Arkadaş edinme ve arkadaşlık ilişkilerini yürütmede zorluk yaşıyorsa,
- Tuvalet ile ilgili problemler (Alt ıslatma, tuvaletini tutma),
- Kendini sürekli incitme veya hastalanma,
- Belirli davranışları sürekli tekrar etme (düşünce veya davranışa dair takıntıları varsa),
- Parmak emme,
- Diş gıcırdatma,
- Gün içinde sık sık öfke patlamaları yaşama ve zor sakinleşme,
- Taciz veya şiddete maruz kalma veya tanık olma,
- Değişen yaşam olaylarına adapte olmakta zorluk yaşıyorsa (bir yakının kaybı, okula başlama ve adapte olamama, ebeveynlerin boşanmasında yeni düzene adapte olmada zorluk yaşama, aileye yeni bir kardeşin gelmesi ve değişen dengelere adapte olmada zorluk.)
